Antoni Górszczyk jako wzór patriotyzmu
Antoni Sejmej Górszczyk to postać wyjątkowa, szczególnie dla Pisarzowej. Nic więc dziwnego, że mieszkańcy przybyli na spotkanie promocyjne książki pt. „O miłości Ojczyzny nie deklamowaliśmy... Wspomnienia Antoniego Sejmeja Górszczyka” w opracowaniu Sylwestra Rękasa – historyka, archiwisty i popularyzatora historii.
Wydawnictwo opracowane zostało na podstawie maszynopisu pamiętnika, zawiera wiele zdjęć i dokumentów. Antoni Sejmej Górszczyk w swoim pamiętniku opisał okres od dzieciństwa do momentu wybuchu II wojny światowej.
Spotkanie otworzył dyrektor biblioteki Jacenty Musiał, który zwrócił uwagę na ogromny patriotyzm Antoniego Górszczyka. Jak podkreślał to była postać nietuzinkowa, wielki patriota, zasłużony dla regionu i pokoleń. - Antoni Górszczyk to wybitna postać z terenu całej Małopolski. Nauczyciel, legionista, etnograf, działacz społeczny i wieloletni członek Wydziału Powiatowego w Limanowej – wyliczał dyrektor.
Wójt gminy Limanowa Jan Skrzekut wskazał na potrzebę promowania takich osób, by coraz lepiej wrastały w pamięć kolejnych pokoleń. Na spotkanie przybyli: Leszek Mordarski, radny miejski, Stanisław Smoleń – ambasador, Joanna Michalik – dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej, Stanisław Ociepka – redaktor Echa Limanowskiego, Stanisław Rząsa, emerytowany nauczyciel i wieloletni dyrektor szkoły w Dobrej, Karol Wojtas - limanowski historyk i regionalista, Maria Trzupek – instruktor Biblioteki Powiatowej, Małgorzata Górka – prowadząca Warsztaty Artystyczne „Czerwone Korale”, Janina Cempa – przewodnicząca KGW w Pisarzowej, Stanisława Oleksy – artystka z Męciny, oraz mieszkańcy Pisarzowej i Męciny.
Jak zaznaczył Sylwester Rękas, autor książki pt. „O miłości Ojczyzny nie deklamowaliśmy... , Antoni Górszczyk ,,wyróżnił się szczerym patriotyzmem”, a jego wspomnienia są dokumentalnym zapisem czasów, tak istotnych, zwłaszcza dla całego powiatu limanowskiego.
Na koniec spotkania, uczestnicy, którzy znali osobiście Górszczyka, podzielili się swoimi wspomnieniami. M. in.: Stanisława Oleksy z Męciny wspominała lekcje, zwłaszcza rysunku, a także historie wojenne, którymi dzielił się z dziećmi nauczyciel Górszczyk.
Po spotkaniu można było zaopatrzyć się w książki autora. Dyskusja trwała jeszcze długo. Wymieniano wspomnienia, przytaczano różne historie.
Spotkanie w bibliotece odbyło się w ramach cyklu: ,,Limanowianie znani i nieznani”. Bibliotekarze podkreślają, że w każdej bibliotece gminnej jest książka autorstwa Sylwestra Rękasa, którą można wypożyczyć pogłębiając swoją wiedzę o Antonim Górszczyku.
Antoni Sejmej Górszczyk urodził się 13 stycznia 1892 roku w Pisarzowej w wielodzietnej, zamożnej rodzinie chłopskiej. Miał braci Piotra, Stanisława, Franciszka oraz siostry Rozalię i Marię.
Według tradycji rodzinnej, o której pisze autor wspomnień, Górszczykowie byli w Pisarzowej od czasów króla Jana III Sobieskiego, kiedy niejaki Sejmej otrzymał górę. Górę tę zwano odtąd Sejmejówką. Górszczykowie nazwisko przyjęli od formy ukształtowania terenu. Do niego dodawali czasem drugi człon Sejmej, pierwotną nazwę ich rodu. (…).
Antoni Górszczyk od 1912 roku należał do Polskich Drużyn Strzeleckich. Po wybuchu I wojny światowej, wraz z grupą 29 strzelców z powiatu limanowskiego, przybył na zgrupowanie, do majątku w Łososinie Górnej, skąd wymaszerowali do krakowskich Oleandrów. Po krótkim pobycie w Krakowie, a później ponownie w Łososinie Górnej, strzelcy limanowscy wyjechali do Choczni koło Wadowic. Otrzymał przydział do 3. Pułku Piechoty Legionów Polskich i brał udział w walkach na froncie w Karpatach Wschodnich i Bukowinie. Pułk ten stał się częścią późniejszej II Brygady Legionów Polskich. (…)
1 czerwca 1915 roku został wzięty do niewoli pod Łużanami na Bukowinie i wywieziony do Stawropola, na północy Kaukazu. Jako jeniec wojenny pracował najpierw na roli u bogatego gospodarza, a następnie w rosyjskiej Grodzkiej Uprawie (Magistrat Miasta), w parku miejskim jako ogrodnik, a nawet zarządzający ogrodem miejskim. W Stawropolu aktywnie angażował się w sprawy miejscowej Polonii. Z ramienia Polskiego Klubu Demokratycznego otrzymał nominację na członka zarządu stawropolskiego Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny. Przebywając w Stawropolu obserwował również krwawy przebieg rewolucji rosyjskiej.
Do kraju powrócił pod koniec 1918 roku, uciekając przed wymiarem sprawiedliwości białej Rosji, której wojska wówczas zajęły Stawropol i krwawo brały odwet na faktycznych i domniemanych zwolennikach rewolucji październikowej. Za walkę w Legionach został odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, natomiast za pracę społeczną został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości.
Zmobilizowany, walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku, w 1. Brygadzie Górskiej Strzelców (brygada piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza), w składzie Armii „Karpaty”. Jednostka stacjonowała w Nowym Targu. Jego oddział, po wielu dniach walk, został rozbity w okolicach Lubaczowa, a on sam przedostał się do Lwowa. Klęska wrześniowa mocno przygnębiła byłego legionistę. Podczas próby przekroczenia nowej granicy, pomiędzy strefą okupacyjną Związku Sowieckiego a Generalną Gubernią, został złapany i zamknięty na cztery tygodnie w przemyskim więzieniu, znajdującym się wtedy po stronie sowieckiej. Udało mu się przedostać przez granicę w lutym 1940 roku (przeszedł po zamarzniętym Sanie). Poszukiwany przez gestapo, ukrywał się w lesie, w swojej rodzinnej okolicy. Utrzymywał kontakt z miejscowymi nauczycielami, z którymi zorganizował tajne nauczanie. Założył trzy punkty tajnego nauczania. Uczył historii i geografii. W czasie okupacji Górszczyk udzielił schronienia w swoim domu uciekinierowi z Auschwitz, Wincentowi Gawronowi, artyście malarzowi ze Starej Wsi.
Może Cię zaciekawić
Na maturze z matematyki na poziomie podstawowym m.in. działania na liczbach rzeczywistych i funkcje
Centralna Komisja Egzaminacyjna opublikowała arkusze egzaminacyjne rozwiązywane w środę przez maturzystów. Egzamin z matematyki na poziomie pods...
Czytaj więcejMatura o buncie i relacjach międzyludzkich
Centralna Komisja Egzaminacyjna opublikowała na swojej stronie internetowej arkusze egzaminacyjne rozwiązywane we wtorek przez maturzystów na egzam...
Czytaj więcejBon energetyczny - rząd przyjął nowy projekt
„Rozmawialiśmy o wsparciu energetycznym dla Polek i Polaków. Jest dobra decyzja rządu, bo będzie to wsparcie” – powiedział Gawkowski dzienn...
Czytaj więcejWolta w małopolskim PiS. Kandydat prezesa przepadł w głosowaniu
Zarówno przed, jak i podczas sesji (wczorajszej), trwającej ponad 9 godzin, radni PiS próbowali utrzymać fasadę jedności, jednak kuluarowe rozmo...
Czytaj więcejSport
Klaudia Zwolińska z brązowym medalem Mistrzostw Świata!
Pochodząca z Kłodnego (gmina Limanowa) Klaudia Zwolińska zdobyła przed chwilą brązowy w Mistrzostwach Świata w kajakarstwie górskim (K1) ...
Czytaj więcejSławomir Jasica medalistą Mistrzostw Europy
- Mistrzostwa Europy to dla mnie w tym roku najważniejsza impreza sportowa, do której się przygotowywałem, ale oczywiście nie obyło się bez prz...
Czytaj więcejDwa wzmocnienia Limanovii
Z Sandecji Nowy Sącz do limanowskiej drużyny przeszedł Michał Palacz (19 lat, pomocnik lub obrońca). Młodszy brat Kamila Palacza, który jest kl...
Czytaj więcejCudzoziemcy spoza Unii Europejskiej w piłkarskich rozgrywkach lig regionalnych
Dopuszcza się równoczesny udział jednego dodatkowego zawodnika (z kontraktem profesjonalnym) spoza obszaru Unii Europejskiej po regulamin...
Czytaj więcejPozostałe
Nauczyciel, etnograf i strażnik tradycji Beskidu Wyspowego
Urodzony w 1881 roku w Tuchowie, Leopold Węgrzynowicz zdecydował się na studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie w 1905 roku ukońc...
Czytaj więcejNiezależna, pełna pasji i łamiąca stereotypy
Klementyna była wnuczką Antoniego Müllera, właściciela apteki, która pozostawała w rękach rodziny do 1951 roku, kiedy to została upaństwowio...
Czytaj więcejPamięć o dwóch ofiarach rzezi Woli z Limanowszczyzny
Franciszek Zasadni, urodzony 16 kwietnia 1923 roku w Zasadnem, był młodym klerykiem. Jego duchowe życie pełne było przeciwności losu – nowicja...
Czytaj więcejWywołał pożar na Wawelu. Przyczynił się do przeniesienia stolicy do Warszawy
Pożar na Wawelu podaje się jako jeden z argumentów przeniesienia stolicy z Krakowa do Warszawy. Oczywiście Zygmunt III Waza miał też inne powody...
Czytaj więcej- Na maturze z matematyki na poziomie podstawowym m.in. działania na liczbach rzeczywistych i funkcje
- Matura o buncie i relacjach międzyludzkich
- Bon energetyczny - rząd przyjął nowy projekt
- Wolta w małopolskim PiS. Kandydat prezesa przepadł w głosowaniu
- SOP i ABW wykryły możliwy podsłuch w sali gdzie ma obradować rząd
Komentarze (1)
Pierwsze lata powojenne przepracował ponownie jako kierownik szkoły w Pisarzowej, skąd usunięty został w 1952 na fali represji stalinowskich. W 1956 doczekał się rehabilitacji i powrócił do pracy w szkolnictwie. Do emerytury w 1969 był nauczycielem w Męcinie. Antoni Górszczyk był wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (działaczem oddziałów w Mszanie Dolnej i Limanowej), od 1968 członkiem honorowym Towarzystwa.
Z małżeństwa z Marią z Górków miał troje dzieci, z czego córka Zofia, nauczycielka, przejęła zainteresowania etnograficzne ojca. Górszczyk zmarł 10 marca 1980 w Krakowie i pochowany został w Pisarzowej.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_G%C3%B3rszczyk