Tu jest fajny artykuł: http://stanislawsajdak.pl/historia-bozego-narodzenia-2011 Boże Narodzenie to według teologów najważniejsze po Wielkanocy święto w roku. Jednak najpierw chrześcijanie świętowali fakt, że Jezus zmartwychwstał, a dopiero od połowy IV wieku zaczęli obchodzić Boże Narodzenie. Najwcześniejsza wzmianka o narodzinach Jezusa Chrystusa pochodzi z II wieku. Święta Judyta pisze, że Jezus narodził się w grocie skalnej. W 204 roku autor Hipolit podaje jako datę narodzin 25 grudnia. Ten dzień w 221 roku potwierdza rzymski historyk Sekstus Juliusz Afrykański. W 326 roku z polecenia cesarzowej Heleny zbudowano wzniesiono w Betlejem w miejscu, gdzie narodził się Jezus Bazylikę Narodzenia Pańskiego. Grota narodzenia znajduje się pod prezbiterium. Tam można zobaczyć gwiazdę z napisem łacińskim „Hic De Maria Virgine Christus Natus Est” („Tu z Maryi Panny narodził się Chrystus”). O tej Bazylice w 333 roku pisze francuski pielgrzym z Bardeaus, a w 340 roku biskup Euzebiusz z Cezarei. Kronikarz rzymski Filokles w swoim kalendarzu pod rokiem 354 zaznacza: „Natus Christus in Bethlehem Judae” („Narodził się Chrystus w Betlejem Judzkim”), które jest położone 8 kilometrów na południe od Jerozolimy. Jest jeszcze Betlejem leżące w Galilei, 12 kilometrów na północ od Nazaretu, dzisiaj nosi nazwę Beit Lahm. Wcześniej prawdopodobnie dzień narodzin Jezusa Chrystusa obchodzono 6 stycznia. 25 grudnia ustanowiono dniem świątecznym chrześcijan, jako przeciwwagę dla pogańskiego święta słońca. Podobnie jak dzień, tak i też nieznany jest dokładnie rok narodzin Jezusa. Wiadomo prawie na pewno, że nie jest to tak zwany rok zerowy. Z 360 roku zachował się fragment homilii papieża – świętego Liberiusza – na Boże Narodzenie. W 380 roku święty Jan Chryzostom, wówczas jako młody kapłan, w kazaniu 25 grudnia oznajmia wiernym z ogromną radością, że po raz pierwszy w Antiocheńskiej Katedrze będzie obchodzone to święto. W IV wieku Boże Narodzenie obchodzono w Jerozolimie, Antiochii, Konstantynopolu, w Rzymie i w Hiszpanii. Już w tym czasie msze bożonarodzeniowe odprawiano o północy. Później przyjęły one nazwę Pasterki. W 420 roku święty Hieronim zamieszkuje na stałe w Betlejem w pobliżu groty narodzenia, gdzie zakłada klasztor. Pisze on, że cesarz Hadrian w II wieku na miejscu Narodzenia Pańskiego wprowadził kult bożka Adonisa, który trwał około 180 lat. W ciągu wieków tradycje narodowe ubogacały uroczystości Bożego Narodzenia w wiele wspaniałych obrzędów i zwyczajów. W swojej istocie pozostały one jednak podobne do tych, jakie stworzył Kościół, niosąc światu przesłanie wyrażone przez świętego Hieronima: „Bóg stał się człowiekiem. Mieszkniec i stwórca niebios zamieszkał na ziemi, aby człowiek mieszkaniec ziemi mógł przenieść się do nieba”. W VI wieku, po spaleniu Bazyliki Narodzenia Pańskiego, jeszcze piękniejszą wybudował cesarz Justyn I. „Syn Boży stał się człowiekiem. Jako Bóg jest wieczny, nieskończony, wszechobecny i wszechmocny. Jako człowiek jest ograniczony czasem, przestrzenią i mocą. Jako Bóg jest Panem śmierci. Jako człowiek jest jej poddany.” Przez unię osobową Syn Boży połączył w sobie dwie natury: Boską i ludzką, tak że zachowały one swoją odrębność. W swojej Osobie Bożej, w swojej naturze Bożej Syn Boży, Słowo odwieczne, nie miał nigdy początku, jest wieczny. W naturze swojej ludzkiej, którą przyjął z dziewiczego ciała Maryi, rozpoczął istnienie 25 grudnia w pierwszym roku naszej ery i otrzymał imię Jezus Chrystus.