póki nadzieja trwam... Dzięki

Zawiść i ludzka zazdrość nie znają litości. A wszędzie tam jest dramat człowieka , który w dzisiejszych czasach nikogo nie obchodzi. Gdy jest dobrze widzą cię wszyscy a gdy jesteś w potrzebie odwracają się najbliżsi i nawet ci ,którym bezinteresownie pomagałeś.Stajesz się niepotrzebny bo nic już od ciebie nie wyciągną. Już nie zadzwonią i nie odbiorą telefonu żebyś przypadkiem nie poprosił o pomoc.Niech pan będzie silny i myśli o dzieciach. Tylko one kochają nas bezinteresownie. Nie znam pana osobiście ale rozumiem jak mało kto. Miałem setki przyjaciół. Miałem. Teraz gdy wszystko straciłem-dom, rodzinę- przyjaciół nie ma. Miałem po 100 połączeń tel dziennie a teraz od tygodni nikt nie dzwoni, nikt nie odbiera... czekają na koniec.Na pana koniec też czekają i zacierają zawistnie ręce. A wystarczyło tak niewiele by uratować człowieka ale nawet ci którym pomogłem i pomóc by teraz mogli - zniknęli. Zostałem sam,aż trudno uwierzyć. Zwłaszcza,że za niektórych oddałbym życie. Nie znam sytuacji ale widzę 'człowieka'. Pewno się nie dowiem jak to się skończyło ale jestem z panem. Może panu się uda czego z całego serca życzę. Nawet nie wiem czy pan to czyta... Jeszcze mi się pewno dostanie od internautów. Pozdrawiam wszystkich 'ludzi i wzorowych katolików'