Będzie droga, przedsiębiorcy manipulują?

Limanowa. Powiat wybuduje alternatywną drogę do tzw. strefy, a miasto przejmie obowiązek jej utrzymywania – wczoraj przyjęto porozumienie, które ma rozwiązać problemy przedsiębiorców. W trakcie spotkania starosta zwrócił uwagę, że problem ze strefą dotyczy 3 osób i apelował by 'nie dać się manipulować niektórym ludziom'.

Co ciekawe, Tomasz Krupiński - przewodniczący Rady Powiatu - stwierdził natomiast, że nadzór powiatu nad strefą sprowadza się tylko do sprzedania pozostałych terenów.

Wczoraj w budynku Starostwa Powiatowego w Limanowej odbyło się robocze spotkanie przedstawicieli władz powiatu i miasta w celu rozwiązania problemów z tzw. Strefą Aktywności Gospodarczej w Limanowej.

Samorządowcom udało się dojść do porozumienia w kwestii budowy alternatywnej drogi do strefy. Dzięki przychylnym decyzjom przedsiębiorców jest ku temu okazja. Według ustaleń, Powiat Limanowski którego przedstawiciele odbyli już rozmowy z firmą Orlen Budonaft, podejmą działania w zakresie uzgodnień i wykonania projektu, by następnie sfinansować i przeprowadzić budowę nowej drogi.

W przyszłości ma ona natomiast uzyskać status drogi miejskiej i obowiązek jej utrzymywania przejmie Miasto Limanowa. Planowana droga będzie przebiegać w pobliżu budynku biurowego firmy Budonaft i umożliwiać wygodny wyjazd na ul. Witosa – fragment drogi wojewódzkiej nr 965 – w obydwu kierunkach. Władze powiatu zadeklarowały także przeprowadzenie remontów cząstkowych dróg przebiegających przez samą strefę.

W rozmowach, które rozpoczęły się po godz. 14:00, uczestniczyli: starosta Jan Puchała, wicestarosta Franciszek Dziedzina, przewodniczący Rady Powiatu Tomasz Krupiński, sekretarz powiatu Andrzej Matlęga, członek Zarządu Mieczysław Uryga i Stanisław Gorczowski, dyrektor Wydziału Rozwoju i Gospodarowania Nieruchomościami, a także reprezentujący władze miasta burmistrz Władysław Bieda ze swoim zastępcą, Wacławem Zoniem.

Starosta Jan Puchała zwrócił uwagę na fakt, iż problemy z funkcjonowaniem tzw. strefy zgłasza tylko niewielka część przedsiębiorców. - W powiecie limanowskim jest zarejestrowanych 9 tys. podmiotów gospodarczych. Na strefie działa 10 firm, ale tylko 3 są niezadowolone. Mamy różne stowarzyszenia: RSP, Cech, Kongregację Kupiecką, dlatego nikt nie może mówić, że reprezentuje wszystkich przedsiębiorców, bo nie ma do tego prawa - przekonywał starosta. - Trzeba też zaznaczyć, że powiat składa się z 12 gmin i wszystkie muszą być przez nas równo traktowane. Nie chcemy kosztem jednych, załatwiać sprawę drugim.

Jan Puchała odpierał także zarzuty o wyprzedanie gruntów znajdujących się w tzw. strefie, twierdząc że nie mając wyboru kontynuował działania swojego poprzednika.

Do historii powstania tzw. SAG w Limanowej odniósł się burmistrz Władysław Bieda. - Trudno mi bez emocji podchodzić do tego tematu, bo osobiście włożyłem bardzo dużo pracy żeby powiat ten teren uzyskał. To był prawie rok wyjazdów do Warszawy, do Płocka, bo nikt na „pstryknięcie palcem” nie oddaje za darmo 14 ha terenu użytkowego. Był nawet problem ze zgodą Rady Powiatu na przejęcie terenu, przeprowadzono więc wizję lokalną i dopiero wtedy wyrażono zgodę - mówił burmistrz. - Było tam zrobione 18 odwiertów, które na bieżąco monitorował WIOŚ. W czterech stwierdzono znaczne zanieczyszczenie materiałami ropopochodnymi, w jednym mniejsze, a były też takie odwierty w których woda była zdatna do picia. Później, jak się kadencja skończyła, zaczęto rozpowszechniać opowiastkę, że 100 mln złotych trzeba przeznaczyć na rekultywację. Tak długo to powtarzano, że chyba nawet ci, którzy to rozpowszechniali, sami w to uwierzyli. Później nagle ta teoria 100 mln znikła - wspominał burmistrz. - Nieraz po cichu zgrzytałem zębami, że stało się tak, a nie inaczej, ale nie podnosiłem tego tematu. Teraz wróciło to do mnie jak bumerang.

Sprawę „teorii 100 mln” wyjaśnił Stanisław Gorczowski. Jak mówił, wzięła się ona stąd, że jedna z kieleckich firm proponowała wtedy władzom powiatu rekultywację terenu poprzez wymianę gleby do kilku metrów w głąb. Zastosowano jednak inną, dużo tańszą technologię: drenaż francuski, którego koszt wyniósł 1,1 mln złotych.

Z kolei zastępca burmistrza Wacław Zoń odniósł się do wcześniejszej propozycji władz powiatu, by to miejski samorząd zajął się budową nowej drogi na strefę. - Jest problem finansowy, bo miasto nie stać na budowę tej drogi. Istotne są też kwestie formalne: nie mamy podstaw prawnych, by tam inwestować. Będzie to możliwe dopiero wtedy, gdy przejmiemy zarządzanie strefą - mówił.

Starosta Jan Puchała wytłumaczył dlaczego powiat nie zgodził się na propozycję władz miasta odnośnie przejęcia strefy. - Praktycznie tej strefy nie ma, obecnie to jest strefa prywatna. Są też już przedsiębiorcy zainteresowani kupnem pozostałych działek - poinformował.

- Cała różnica zdań wzięła się z tego, że druga i kolejne kadencje podjęły temat Strefy Aktywności Gospodarczej w zupełnie inny sposób, niż ja to planowałem. To miał być zaczątek strefy, która będzie się rozwijać. Później podejście się zmieniło. Stwierdzono: „oczywiście, niech ta przedsiębiorczość się rozwinie, ale samodzielnie, a powiat niech uzyska z z tego tytułu jak najlepsze dochody” - mówił Władysław Bieda. - Skoro powiat uzyskał to za darmo, przy dużej potrzebie rozwoju przedsiębiorczości, to planowano że dochód ze sprzedaży terenu będzie przeznaczany na dalszy rozwój przedsiębiorczości. Powinien posłużyć m.in. na wykonanie dróg dojazdowych. Widać że to się zmieniło, bo były sprzedawane udziały w działkach drogowych. Czyli z góry było wiadomo, że powiat nie zamierza zaangażować się w przebudowę dróg. Taki został przyjęty kierunek - stwierdził burmistrz.

Przedstawiciele władz powiatu nie zgodzili się jednak z oceną Władysława Biedy. - Pan przejął tylko zdegradowany teren, a nie hale i magazyny. Powiat musiałby zainwestować: zbudować budynki, hale produkcyjne, magazyny i drogi. Więc jedynym słusznym rozwiązaniem było sprzedanie terenu. Nie mogliśmy inaczej tego zaoferować - przekonywał Tomasz Krupiński.

- To nieuczciwe i niesprawiedliwie, nie mogę się z tym zgodzić. Powiat bardzo dużo pieniędzy to włożył. Wszystkie następne władze powiatu były „be”, bo nie realizowały pańskiej wizji? - oponował starosta. - Szanujmy się, nie szukajmy zaczepki tylko rozwiązania.

- My też zakładaliśmy, że teren będzie sprzedawany. Ale nie dziwcie się przedsiębiorcom, oni teren kupili, bo skoro to było ogłoszone jako Strefa Aktywności Gospodarczej, to spodziewali się że ta infrastruktura będzie rozwijana - mówił Władysław Bieda. - Gdyby środki z pierwszych sprzedaży były tak wykorzystane, to dziś nie byłoby problemu. Mało tego, kolejne działki byłyby sprzedawane drożej, bo ich wartość by przez to wzrosła - stwierdził.

- Od samego początku newralgicznym punktem był dojazd. Drogi na strefie są już mniej istotne, liczy się wjazd i wyjazd. Skoro mówimy m.in. o betoniarni, to po czym te ciężkie samochody mają jeździć? Po granitowym bruku? Nie dajmy się zwariować - apelował przewodniczący Rady Powiatu. - Mamy rozmawiać i wspólnie wypracować rozwiązanie, bo tego oczekują przedsiębiorcy, zarówno od powiatu, jak i od miasta. Nadzór powiatu jest w cudzysłowie, bo on nie sprowadza się do niczego ponad sprzedaniem pozostałych terenów przedsiębiorcom, by mogli tworzyć miejsca pracy.

- Rozumiem że temat jest jeden: dojazd. Ale naszym zdaniem też drogi wewnętrzne, bo o tym mówią przedsiębiorcy - powiedział Wacław Zoń.

- Już ósmy rok jestem starostą, nikt nigdy nie zgłaszał problemów z drogami na strefie. Problem miał pan Włodarczyk, ale z konserwatorem zabytków. I teraz, nagle, jest problem. Więc to są trzy osoby, a nie wszyscy przedsiębiorcy. Nie dajmy się manipulować niektórym ludziom, którzy reprezentując przedsiębiorców, chcą ugrać coś dla siebie - mówił Jan Puchała.

Mimo momentami trudnej dyskusji, konkluzja spotkania jest pozytywna. - Jestem bardzo zadowolony z tego spotkania, bo doszliśmy do porozumienia. To była dobra, merytoryczna dyskusja. Dla dobra mieszkańców. Życzę nam, obydwu samorządom, by tak było nie tylko w Wielkim Tygodniu - podsumował starosta.

"Nie ma już starych torów w Limanowej" Trzaskowski w Krakowie: musimy mieć prezydenta, który będzie niezależny