Pasja Mateusza i wyjątkowe spotkanie

Kraków/Jurków. Mateusz Michałek - uczeń Zespołu Placówek Oświatowych w Jurkowie, był uczestnikiem wyjątkowego spotkania.

Mateusz Michałek to wielki miłośnik królewskiego dzwonu Zygmunt w Krakowie. Jako uczeń Zespołu Placówek Oświatowych w ramach zajęć rewalidacyjnych postanowił napisać list do Marcina Biborskiego, autora książki "Dzwoniąc Zygmuntem". 

Marcin Biborski - profesor Uniwersytetu Jagielońskiego, a także starszy Bractwa Dzwonników, nie tylko na ten list odpisał, ale także zaprosił Mateusza na spotkanie. Z wielką pasją opowiadał historię dzwonu, którego serce po pięciuset latach ciężkiej pracy pękło a także o tym jak doszło do zawiązania Bractwa Dzwonników. 

- Po więcej ciekawostek dotyczących dzwonu odsyłamy do interesującej lektury. A w związku ze zbliżającym się Świętem Niepodległości życzymy wszystkim, aby odnaleźli w sobie tak wiele pasji, patriotyzmu i miłości do naszego kraju, jaką mają Mateusz i pan Marcin Biborski – mówi Ewa Kulig, nauczyciel wspomagający z Zespołu Placówek Oświatowych w Jurkowie. 

W poniedziałek sprawa aresztowa Ziobry za Fundusz Sprawiedliwości Choinka niejedno ma imię

Dzwon Zygmunt to najsłynniejszy polski dzwon. Znajduje się na Wieży Zygmuntowskiej w północnej części katedry wawelskiej w Krakowie. Został odlany w 1520 roku przez ludwisarza Hansa Behama z Norymbergii, działającego wówczas w Krakowie. 

Warto wiedzieć, że w kościele parafialnym w Łososinie Górnej znajduje się dzwon „Święty Andrzej”. On taże został odlany w 1520 roku. (MD(V)XX) - data ta widnieje pod słowami CRISTVS REX FORTIS VENIT IN PACE ET HOMO FACTUS EST (Chrystus Król Potężny przybył w pokoju i stał się człowiekiem). Zatem dzwon z Łososiny Górnej jest rówieśnikiem dzwonu „Zygmunt” w wawelskiej katedrze.Dzwon znajdujący się na wieży kościoła waży 178 kg; jego średnica to 66 cm, a wysokość klosza ok. 54 cm. Posiada wskaźnik smukłości 0,82 - typowy dla dzwonów z XV i XVI w. (podobnie jak np. „Zygmunt” na Wawelu). Został wykonany z cyny i miedzi. Według ekspertów dzwon ma czysty, przyjemny dla ducha dźwięk i jest zaskakująco dobry jak na tak zabytkowy obiekt, stanowi wspaniały instrument jak na XVI wiek i nawet bez naukowej wiedzy muzycznej potwierdza wielki talent ówczesnych ludwisarzy.

(Fot.: ZPO Jurków)