'Dla nas to ból na całe życie'

Limanowa. Rodzice zmarłego tuż po porodzie dziecka w limanowskim szpitalu mówią o zdarzeniach związanych z tragedią, która miała miejsce blisko trzy tygodnie temu. Mają ogromny żal do lekarzy i liczą że m.in. prokuratura wyjaśni wszystkie wątpliwości. Chcą by do takich sytuacji w przyszłości nie dochodziło, bo dla nich to ból na całe życie.

- Ciąża przebiegała bez problemów i komplikacji - wspomina kobieta, która blisko trzy tygodnie temu zgłosiła się do limanowskiego szpitala do porodu, dzień po przyjęciu urodziła dziecko, które po chwili zmarło. - Pierwotny termin porodu został wyznaczony na 6 lutego. 5 lutego zgłosiłam się do lekarza prowadzącego, który także jest lekarzem na oddziale limanowskiego szpitala. Lekarz, gdyby nie wystąpiła akcja porodowa, wyznaczył datę porodu za pomocą cesarskiego cięcia na 17 lutego. Akcji nie było. To była moja druga moja ciąża, pierwszy poród był przeprowadzony za pomocą cesarskiego cięcia, wówczas dziecko było duże, a oprócz tego nie wystąpiła żadna akcja porodowa. Wówczas poród nastąpił tydzień po planowanym od początku terminie, ale w dniu wyznaczonym.

- Zgodnie z zaleceniami lekarza zgłosiłam się 17 lutego po godzinie 7. rano do szpitala do zabiegu na czczo - mówi kobieta. - Forma zabiegu w postaci cesarskiego cięcia od początku była planowana. Zostałam przyjęta od razu na porodówkę, myśląc cały czas, że będzie zabieg cesarskiego cięcia. Tak się jednak nie stało. Ordynator, który przyszedł na wizytę stwierdził, że wszystko postępuje do porodu naturalnego. Odpowiedziałam, że chce mieć cesarkę „dzisiaj”, bo całą ciąże słyszałam od lekarza prowadzącego, że decyzja o sposobie porodu będzie należała do mnie. Ordynator się oburzył, i stwierdził, że po co mają mnie „kaleczyć”, skoro wszystko postępuje do porodu naturalnego i poszedł. Tego dnia wykonane zostało rano jedno badanie USG, a KTG trzykrotnie, rano popołudniu i wieczorem.

- Pierwsze oznaki bólu pojawiły się około północy w nocy z 17 na 18 lutego - wspomina. - Fakt ten zgłosiłam położnej w dyżurce pielęgniarskiej. Położna chciała zbadać tętno dziecka, przystąpiła do badania, ale po chwili stwierdziła, że aparat jest zepsuty. Powiedziała bym wróciła na salę i spróbowała zasnąć. Przed godziną 5. znów poszłam do położnej informując, że bóle się powiększyły. Wówczas zadzwoniła po lekarza, który miał dyżur. Lekarz przebadał mnie ginekologiczne, spytał, czy chce iść na porodówkę, powiedziałam, że mogę iść. Lekarz zlecił jeszcze badanie KTG. Podczas badania zasłabłam, a aparatura wykazała spadek tętna dziecka. Po badaniu poszłam na salę porodową. Ciągle lekarze zastanawiali się jeszcze, czy w przypadku unormowania tętna dziecka, porodu nie przeprowadzić drogą naturalną. Wszystko to trwało dużo ponad godzinę. Jak tętno dziecka całkowicie zanikło, to zapadła decyzja o zabiegu cesarskiego cięcia, które wykonano przed godziną 7. Dziecko urodziło się żywe, niestety po chwili zmarło.

- W dokumentacji wypisowej ze szpitala zostało stwierdzone, iż przebywałam w szpitalu: „z woli pacjentki do porodu naturalnego”, co jest jednak nieprawdą - mówi. - Zgłosiłam się do szpitala po planowanym terminie bezpośrednio na poród za pomocą cesarskiego cięcia, do którego byłam przygotowywana. Nie wskazywałam takiej woli. Moje wątpliwości budzą też prezentowane na stronie szpitala oświadczenia co do terminu planowanego rozwiązania, który według oświadczenia konsultanta wojewódzkiego miał nastąpić 18 lutego, jest to jednak nieprawdą, gdyż poród miał nastąpić 17 lutego, a na wizycie lekarze zaplanowali termin porodu na 19 lutego. To samo oświadczenie, które domniemam powstało na podstawie dokumentacji medycznej szpitala, wykazuje, iż byłam monitorowana w sposób ciągły - do tego również mam wątpliwości. Według mnie monitoring - nadzór ciągły był, ale już po porodzie. Wtedy wszyscy koło mnie dosłownie biegali, aż do czasu wypisu.

- Mamy ogromny żal do ordynatora, że się nie zgodził na cesarkę zgodnie z planowanym terminem i do lekarza prowadzącego, że tej decyzji się nie sprzeciwił, tylko czekali - mówią wspólnie rodzice. - Gdyby nie to, to nasze dziecko by żyło. My nie chcemy sławy, bo dziecka nam nikt nie wróci. Liczymy, że prokuratura i odpowiednie organy rzetelnie poprowadzą wszczęte postępowania w celu wyjaśnienia wszystkich wątpliwości. Chcielibyśmy by do takich sytuacji w przyszłości nie dochodziło, dla nas to ból na całe życie.

Przypomnijmy, do tragicznego zdarzenia doszło rankiem 18 lutego w Szpitalu Powiatowym w Limanowej. Kobieta w ciąży miała wyznaczony termin porodu na 6 lutego. 17 lutego miało zostać wykonane cesarskie cięcie, zabieg wykonano jednak dzień później. Noworodek chwilę po porodzie zmarł.

Rodzice dziecka złożyli do Prokuratury Rejonowej w Limanowej zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Wszczęte postępowanie dotyczy narażenia na utratę życia i spowodowania nieumyślnego zgonu noworodka.

Konsultanci wojewódzcy w dziedzinie położnictwa i ginekologii, prof. dr hab. med. Antoni Basta i neonatologii prof. dr hab. med. Ryszard Lauterbach, po zapoznaniu się z dokumentacją w szpitalu i rozmowie z ordynatorem uznali za prawdopodobną przyczynę zgonu noworodka niedotlenienie, które było wynikiem gwałtownego odklejenia się łożyska.

Menu na obiad na pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia – tradycyjne, polskie propozycje Szpital z ministerialną akredytacją - po raz trzeci