od jakiegoś czasu na portalu pojawił się troll. Troll działa, bo paranoik węszy i spiskuje. W niebezpiecznych czasach żyć przyszło

Osobowość paranoiczna to zaburzenie osobowości, w którym występuje chłód emocjonalny, wycofywanie się z kontaktów z innymi, wrogość, nadmierna podejrzliwość, nadmierna wrażliwość na lekceważenie i krytykę, niezdolność do wybaczania urazy. Osobowość paranoiczna cechuje się nadmierną wrażliwością na niepowodzenie i odrzucenie ze strony innych, tendencją do długotrwałego przeżywania przykrości, postawą ksobną, tendencją do zniekształcania codziennych neutralnych lub przyjaznych doświadczeń jako działań wrogich.

Osobowość paranoiczna charakteryzuje się podejrzliwością i brakiem zaufania w stosunku do innych osób, poczuciem, że są okłamywani, wykorzystywani i manipulowani przez otoczenie. Do tego dochodzi przekonanie o własnej nieomylności, bardzo poważne traktowanie siebie, całkowity brak autoironii i niepodatność na krytykę. Osoba z osobowością paranoiczną ma tendencję do analizowania wszystkich przekazów zewnętrznych poszukując w nich ukrytych, najczęściej wrogich, motywów. Ponieważ ryzyko wystąpienia tego typu zaburzenia osobowości jest powiązane ze schizofrenią w najbliższej rodzinie, przypuszcza się, że to zaburzenie ma podłoże genetyczne.
Jeśli aspekt paranoiczny w osobowości człowieka nie jest bardzo silny, nierzadko nigdy nie będzie nam dane się o nim przekonać. Chyba, że nadepniemy na odcisk takiej osobie. Osobowość paranoiczna charakteryzuje się bowiem specyficznym stosunkiem do kwestii swych praw i własności. Umiejscawia się w pozycji kogoś, kto musi stale o swoje prawa walczyć. Paranoid to ktoś stale zagrożony. Jest jedynym sprawiedliwym wśród rzeszy kombinatorów, spiskowców, malwersantów. Paranoid raz urażony, na ogół nie zapomina urazy, a ten który będzie chciał go przeprosić, pogrąży się jeszcze bardziej – ukaże swoją "prawdziwą twarz" manipulatora.

Osobowość paranoiczna łatwo może przyjąć rolę pieniacza, a więc osoby która trawi swój czas na walce przed sądem czy różnymi instytucjami. Będzie tam próbować dochodzić "sprawiedliwości", stając się prawdziwym uprzykrzeniem sędziów i urzędników. Na ogół też żadnego wyroku, prócz korzystnego dla siebie, nie uzna za sprawiedliwy. Wszędzie bowiem widzi złą wolę, przekupstwo, układy i spiski. Dlatego będzie pisać kolejne odwołania i apelacje, przekazując sprawy do wyższych instancji i kolejnych instytucji. W tym, co piszą do sądów i instytucji, osoby paranoiczne mogą być bardzo logiczne i składne, wręcz elokwentne. Jednak po czasie, przy którymś tam z kolei piśmie, staje się widoczne, iż jest to w zasadzie logika pozorna. Spod zasłony prawniczych sformułowań i wyłuszczania rzekomych faktów zaczyna wyłaniać się niezdolność do przyjęcia innej prawdy od własnej. Niekiedy proces ten jest swoistym powolnym ujawnianiem się zaburzonej strony osoby, którą wcześniej uważaliśmy za mieszczącą się w granicach normy. Może to być dla otoczenia doświadczeniem dość traumatycznym.

Osoby paranoiczne nie uznają tajemnicy, tajemnicy społeczeństwa i relacji międzyludzkich. Nie uznają tego, co niejasne, przypadkowe lub wielorako zdeterminowane. Wszystko, co inni robią jest robione po coś, w jakimś świadomie podjętym celu. Inni ludzie w każdym momencie realizują swoje cele i na ogół są w tym bardzo sprawni i wyrachowani, więc należy mieć się na baczności. Społeczeństwo kierowane jest przez zestaw raczej prostych reguł, a ci co je znają i stosują, trzęsą innymi. Ludzie o osobowości paranoicznej mogą robić wrażenie osób, które posiadły wiedzę o życiu i innych ludziach, a na podstawie ich wypowiedzi mechanizmy świata mogą się wydawać w końcu zrozumiałe i jednoznaczne.