8°   dziś 10°   jutro
Wtorek, 05 listopada Elżbieta, Sławomir, Dominik, Zachariasz, Balladyna

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Opublikowano 15.08.2015 12:43:32 Zaktualizowano 04.09.2018 16:32:01 top

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.

Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Wtedy Maryja rzekła:
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą
odtąd wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia
[zachowuje] dla tych, co się Go boją.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje
jak przyobiecał naszym ojcom
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki.
Wniebowzięcie Najśw. Maryi Panny (15 sierpnia), rok I, Łk 1,39-56

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ukazuje nam cel naszej wędrówki. Każdy z nas może kroczyć drogą uświęcenia. Trzeba jednak przezwyciężyć swój opór, zniechęcenie, stagnację, do której niejednokrotnie już się przyzwyczailiśmy. Walcząc ze swoimi słabościami, możemy się z nich wyzwalać i coraz bardziej upodabniać się do naszej najlepszej Matki. Wymaga to od nas postawy pokory i cierpliwej pracy nad sobą. Ta praca przynosi jednak radość wyzwolenia, radość świętości. Otwórzmy więc nasze serca i zwróćmy oczy ku Bogu. Radujmy się wraz z Maryją wniebowziętą, gdyż „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”.

Liturgia dnia dzisiejszego kieruje nasze oczy na niebo, gdzie wzrokiem wiary dostrzegamy wielki znak: „Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu”. Oto przed nami staje Maryja, która – po zakończeniu ziemskiego życia – została wzięta do nieba. Ona pierwsza osiągnęła zbawienie.

Co jest przyczyną Jej wyniesienia? Czyż nie Jej pokora? Jak czytamy w Pierwszym Liście św. Piotra: „Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje” (1 P 5,5). W „Magnificat” zaś Maryja głosi chwałę Tego, który „strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych” (Łk 1,52). W Niej urzeczywistniły się te słowa. Została wywyższona dzięki swemu uniżeniu, a źródłem Jej głębokiej pokory jest nieustanne zjednoczenie z Bogiem.

Chwała Maryi jest uczestnictwem w chwale zmartwychwstania Jej Syna – Jezusa Chrystusa. To On jako pierwszy zwyciężył śmierć i przywrócił nam utracone życie. On jest sprawcą naszego zbawienia.

Kiedy wpatrujemy się dzisiaj w Maryję wniebowziętą, widzimy Ją jako Tę, która została otoczona chwałą i w Chrystusie zmartwychwstałym współdziała z Duchem Świętym w przekazywaniu ludziom Bożego życia. Jej życie ukazuje nam drogę dojrzałości duchowej. W Niej dostrzegamy ideał świętości, do której Bóg wzywa wszystkich członków Kościoła. Nie jest to świętość abstrakcyjna, ale bardzo konkretna, zakorzeniona niejako w naszych codziennych obowiązkach, w naszych pracach, troskach, niepokojach i radościach. Nie jest ona zarezerwowana jedynie dla Maryi i świętych wyniesionych na ołtarze, lecz jest zamiarem Bożym wobec każdego z nas.

Wychodząc dzisiaj ze świątyni, pamiętajmy, że radość Maryi i Jej chwała są dla nas zaproszeniem do dobra, do wzrastania w świętości. Każdego dnia, jak Ona, stajemy przed szansą dojrzewania w wierze i w miłości. Codziennie nasza ufność wobec Boga może wzrastać, a miłość do bliźnich może się pogłębiać. To jest zwyczajna droga świętości, która prowadzi do chwały, jaką cieszy się Maryja wniebowzięta.

Komentarze (1)

panna50
2015-08-16 19:22:12
1 0
To koscielne swieto nie ma zadnego uzasadnienia w Biblii. Nie tylko dogmaat o wniebowzieciu, ale takze wszystkie pozostale dogmaty sa niebiblijne. Kult maryjny jest szkodliwy i balwochwalczy, poniewaz chwala nalezy sie tylko Bogu! Tego uczy Biblia, ktora przeciez katolicy uwazaja za Slowo Boze.
Odpowiedz
Zgłoszenie komentarza
Komentarz który zgłaszasz:
"Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny"
Komentarz który zgłaszasz:
Adres
Pole nie możę być puste
Powód zgłoszenia
Pole nie możę być puste
Anuluj
Dodaj odpowiedź do komentarza:
Anuluj

Może Cię zaciekawić

Sport

Pozostałe

Twój news: przyślij do nas zdjęcia lub film na [email protected]