Uważam że jako osoba która studiowała nauki przyrodnicze mogę zabrać głos w sprawie rewelacji z Łyżki. W całej tej sprawie najgorsze jest to iż niektóre osoby od lat fałszują historię rozgłaszając plotki o istnieniu zamku na Łyżce. Na jego istnienie nie ma żadnych dowodów w kronikach historycznych, nie ma też Żadnych znalezisk archeologicznych sugerujących istnienie zamku. Autor wspomnianej książki jest nauczycielem plastyki więc o szeroko pojętych naukach przyrodniczych nie ma pojęcia. To w połączeniu z duszą artysty sprzyja tworzeniu ludowych legend. Powinien zając się badaniami terenowymi, a nie analizą historii i geologii o której nigdy się nie uczył. Bajania nie są złe same w sobie, lecz złe są gdy forsuje się jako prawdziwe fałszywe teorie. Prawda jest taka, na Łyżce istnieje zwyczajne osuwisko, wymienione w rejestrze osuwisk. Autor bierze naturalne rowy rozpadlinowe i stożki w obrębie osuwiska jako resztki zamku! Nie ma to najmniejszego sensu nawet ze względu architektonicznego. Osoby nie zaznajomione z geologią często borą utwory fliszu karpackiego za resztki murów bo tyko człowiek tak ładnie poukładał kamienie – naprawdę to są najzwyklejsze odsłonięcia warstw fliszowych. Bulwersujące jak już tu ktoś wspomniał, jest umieszczenie na osuwisku tablicy z planem zmyślonego zamku… Co do odkryć skorup, to brawo, ale to absolutnie nie znaczy o istnieniu zamku. Badacze osuwisk znajdywali w ich obrębie wytwory ludzkich rąk mające po kilka tysięcy lat, bo po prostu człowiek zatrzymał się tam z jakichś powodów. Nawet w czasach nowożytnych człowiek często i chętnie osiedlał się na terenach nieczynnych już osuwisk z powodu ładnie wymodelowanych „tarasów” w sam raz na budowę domostw. Zabudowania zbudowane na wypłaszczeniu osuwiska pod Łyżką są w miejscu zwanym Zamek. Proszę nie zakłamujcie historii, badajcie znaleziska, szukajcie, ale nie próbujcie uwiarygadniać fantastycznych niepotwierdzonych niczym bajek.