Jest decyzja Rady Polityki Pieniężnej w sprawie stóp procentowych

Rada Polityki Pieniężnej na kończącym się w środę dwudniowym posiedzeniu nie zmieniła stóp procentowych. Główna stopa NBP, stopa referencyjna, pozostała na poziomie 6,75 proc.

Rada Polityki Pieniężnej w środę zakończyła swoje dwudniowe posiedzenie. RPP zdecydowała się nie zmieniać stóp procentowych NBP. Tym samym główna stopa procentowa NBP, referencyjna, pozostała na poziomie 6,75 proc., stopa lombardowa utrzymana została na poziomie 7,25 proc., a stopa depozytowa nadal wynosi 6,25 proc. Stopa redyskontowa weksli to nadal 6,8 proc. a stopa dyskontowa weksli - 6,85 proc.

Decyzja RPP jest zgodna z oczekiwaniami ekonomistów.

„Naszym zdaniem RPP już zakończyła cykl podwyżek stóp procentowych i de facto (bo oficjalnie tego nie ogłoszono) weszła w tryb +wait and see+, więc będzie teraz czekać na efekty podwyżek, których dokonywała przez prawie cały ubiegły rok” - powiedział w komentarzu dla PAP ekonomista Banku Pekao Kamil Łuczkowski.

Miesiąc od tragedii w Starej Wsi. Śledztwo nadal trwa Jak ochłodzić powietrze w domu? Klimatyzatorem!

***
Pełna treść komunikatu RPP:

Rada podjęła decyzję o utrzymaniu stóp procentowych NBP na niezmienionym poziomie:

▪ stopa referencyjna 6,75%;
▪ stopa lombardowa 7,25%;
▪ stopa depozytowa 6,25%;
▪ stopa redyskontowa weksli 6,80%; 
▪ stopa dyskontowa weksli 6,85%.

Napływające informacje wskazują, że dynamika aktywności w gospodarce światowej w IV kw. 2022 r. obniżała się. Na aktywność w gospodarce światowej oraz jej perspektywy nadal negatywnie oddziałują konsekwencje agresji zbrojnej Rosji na Ukrainę, wysokie ceny energii, a także zacieśnianie polityki pieniężnej na świecie. Utrzymuje się przy tym niepewność dotycząca dalszego wpływu tych szoków na koniunkturę, w tym w szczególności w gospodarce europejskiej. W strefie euro – po obniżeniu się dynamiki PKB w III kw. ub.r. – wskaźniki koniunktury sygnalizują dalsze osłabienie aktywności gospodarczej w IV kw. Czynnikiem niepewności są także gospodarcze skutki sytuacji epidemicznej w Chinach.

Inflacja w wielu gospodarkach – pomimo pewnego spadku w ostatnich miesiącach – utrzymuje się na wysokim poziomie, do czego przyczyniają się przede wszystkim wysokie ceny energii, wtórne efekty wcześniejszych szoków podażowych, w tym narynkach surowcowych, a także czynniki popytowe i rosnące koszty pracy. W tych warunkach inflacja bazowa w większości krajów również pozostaje wysoka. W ślad za pogorszeniem globalnej koniunktury w ostatnich miesiącach obniżyły się jednak ceny niektórych surowców. Jednocześnie skala napięć w globalnych łańcuchach dostaw pozostaje wyraźnie niższa niż w I połowie 2022 r. W konsekwencji następuje ograniczenie presji cenowej, co znajduje odzwierciedlenie w niższej dynamice cen produkcji w wielu krajach.

Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych i Europejski Bank Centralny w grudniu 2022 r. po raz kolejny podwyższyły stopy procentowe. Jednocześnie banki centralne krajów regionu Europy Środkowo-Wschodniej – po wcześniejszych znaczących podwyżkach stóp procentowych – utrzymywały stopy procentowe bez zmian.

W Polsce napływające dane potwierdzają spowolnienie wzrostu gospodarczego. Według danych GUS w III kw. 2022 r. roczna dynamika PKB obniżyła się do 3,6%. Dane miesięczne za październik i listopad sugerują dalsze obniżenie dynamiki PKB w IV kw. ub.r., przy czym perspektywy koniunktury obarczone są znaczną niepewnością. Mimo osłabienia wzrostu, nadal utrzymuje się dobra sytuacja na rynku pracy, w tym na niskim poziomie kształtuje się stopa bezrobocia. Jednocześnie jednak dane BAEL za III kw. ub. r. wskazują na spadek liczby pracujących.

Inflacja CPI w Polsce w listopadzie 2022 r. obniżyła się do 17,5% r/r. Do spadku inflacji w ujęciu rok do roku względem października przyczyniła się niższa dynamika cen nośników energii i paliw. Inflacja nadal kształtuje się jednak na wysokim poziomie, co jest wznacznej mierze związane z przenoszeniem wzrostu kosztów na ceny dóbr konsumpcyjnych. Wysokie ceny surowców znajdują odzwierciedlenie we wzroście cen żywności i energii, a ponadto – wraz z utrzymującymi się efektami wcześniejszych zaburzeń w globalnych łańcuchach dostaw – zwiększają koszty funkcjonowania przedsiębiorstw, co w warunkach wciąż relatywnie wysokiego popytu skłaniało firmy do podnoszenia cen i przyczyniało się do zwiększenia inflacji bazowej. W dalszym ciągu ograniczająco na dynamikę cen konsumpcyjnych oddziaływała natomiast tzw. Tarcza Antyinflacyjna. Jednocześnie w ostatnich miesiącach obniżała się inflacja PPI sygnalizując możliwe zmniejszanie się presji kosztowej oddziałującej na ceny konsumpcyjne.

Rada ocenia, że spodziewane osłabienie koniunktury w otoczeniu polskiej gospodarki wraz z zacieśnieniem polityki pieniężnej przez główne banki centralne będzie wpływać ograniczająco na globalną inflację i ceny surowców. Osłabienie koniunktury światowej będzie także działać w kierunku obniżania dynamiki wzrostu gospodarczego w Polsce. W takich warunkach dotychczasowe istotne zacieśnienie polityki pieniężnej NBP będzie sprzyjać obniżaniu się inflacji w Polsce w kierunku celu inflacyjnego NBP. Jednocześnie ze względu na skalę i trwałość oddziaływania obecnych szoków, które pozostają poza wpływem krajowej polityki pieniężnej, w krótkim okresie inflacja pozostanie wysoka, a powrót inflacji do celu inflacyjnego NBP będzie następował stopniowo. Szybszemu obniżaniu inflacji sprzyjałoby umocnienie złotego, które w ocenie Rady byłoby spójne zfundamentami polskiej gospodarki.

Dalsze decyzje Rady będą zależne od napływających informacji dotyczących perspektyw inflacji i aktywności gospodarczej, w tym od wpływu agresji zbrojnej Rosji na Ukrainę na polską gospodarkę.

NBP będzie podejmował wszelkie niezbędne działania dla zapewnienia stabilności makroekonomicznej i finansowej, w tym przede wszystkim dla ograniczenia ryzyka utrwalenia się podwyższonej inflacji. NBP może stosować interwencje na rynku walutowym, w szczególności w celu ograniczenia niezgodnych z kierunkiem prowadzonej polityki pieniężnej wahań kursu złotego.