Ks. Tomasz Atłas dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce

Pochodzący z Tymbarku ks. Tomasz Atłas został na kolejną pięcioletnią kadencję wybrany dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce.

Ks. Paweł Rytel-Andrianik: Jak przyjął ksiądz decyzję Kongregacji Ewangelizacji Narodów o mianowaniu księdza dyrektorem krajowym Papieskich Dzieł Misyjnych na drugą, pięcioletnią kadencję?

Ks. Tomasz Atłas: Przyjąłem tę decyzję z radością i nadzieją. Moja radość płynie z faktu, że Stolica Apostolska – po wysłuchaniu opinii Episkopatu Polski – potwierdziła moje dotychczasowe zaangażowanie na rzecz animacji i współpracy misyjnej. To również podkreślenie codziennej pracy i tylu inicjatyw na rzecz misyjnego dzieła Kościoła, które podejmowałem z moimi współpracownikami, a którym w tym miejscu serdecznie pragnę podziękować. Moją radość i nadzieję umacnia również świadomość, że Kościół znów daje mi okazję, aby służyć jego misji „ad Gentes”, a właściwie tylko koordynować ogromne zaangażowanie, ofiarność i otwartość wiernych w naszym kraju na sprawy misji, misjonarzy i Kościoła na terytoriach misyjnych.

Jakie ma ksiądz plany na przyszłość?

Minione pięć lat pracy w Papieskich Dziełach Misyjnych to przede wszystkim ciągłe uczenie się Kościoła i doświadczanie tej prawdy, iż jest on autentyczny wówczas, kiedy jest misyjny. Ta właśnie świadomość i wskazania zawarte w naszych Statutach inspirowały nas do podejmowania różnych inicjatyw, aby wzrastała misyjna świadomość i zaangażowanie każdego ochrzczonego. Cieszę się, że rozwija się formacja najmłodszych w ogniskach Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci, rozpoznawalni są Kolędnicy misyjni, nowe parafie przyłączają się, aby przeżywać dzień misyjny w Białym Tygodniu. Kolejny już rok nasi wierni wspierają misyjnych seminarzystów w ramach akcji AdoMiS czy też poprzez nowy projekt pod nazwą Misyjny bukiet. Dzięki akcji Dar serca dla misji pozyskaliśmy bardzo wielu nowych współpracowników i ofiarodawców. Mamy też maleńki wkład w rozwój misjologii poprzez nasz półrocznik Lumen gentium. Zeszyty Misjologiczne, który ostatnio został wpisany przez ministerstwo na listę punktowanych czasopism naukowych. A co przed nami? Przede wszystkim rozwijanie współpracy z Żywym Różańcem i upowszechnianie inicjatywy Żywy Różaniec dla misji oraz formacyjne „zagospodarowanie” takich okazji jak 100-lecie Papieskiej Unii Misyjnej czy też Roku duszpasterskiego 2016/2017 „Idźcie i głoście”. Nie możemy też pominąć Roku Miłosierdzia, bo chcemy przecież, aby orędzie przekazane św. Faustynie docierało do każdego zakątka świata. I bez wątpienia chcemy iść za wskazaniami Ojca Świętego Franciszka z Evangelii gaudium: „Dzisiaj w Jezusowym «idźcie» są nieustannie obecne nowe scenariusze i wyzwania misji ewangelizacyjnej Kościoła. Wszyscy jesteśmy wezwani do tego misyjnego «wyjścia»” (EG 20).

Ksiądz był na misjach w Afryce i studiował misjologię. Jak to doświadczenie przekłada się na kierowanie Papieskimi Dziełami Misyjnymi w Polsce?

Widzę, że Opatrzność przygotowywała mnie do pracy w Papieskich Dziełach Misyjnych. Wyrosłem przecież w Kościele tarnowskim, znanym z misyjnego zapału i zaangażowania. Pracowałem na misjach w Republice Kongo. Wiele dały mi też studia doktoranckie z misjologii, praca w Zespole Delegatów ds. Ameryki Łacińskiej w Paryżu, a następnie praca u boku abp. Wiktora Skworca w Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, gdzie byłem delegatem ds. misjonarzy i jej sekretarzem. Wiele daje mi współpraca ze Stowarzyszeniem Misjologów Polskich i Katedrą Misjologii na UKSW. I bez wątpienia do zadań w PDM przygotowywały mnie jeszcze dwie rzeczy: doświadczenie Kościoła w tylu najróżniejszych krajach świata (odwiedziłem ich ponad 50) oraz spotkania animacyjne w parafiach, z ludźmi, których wiara, misyjne otwarcie i ofiarność mogą zawstydzać.

(Źródło: episkopat.pl)

Tomasz Atłas urodził się 23 stycznia 1974 r. w Limanowej. Po ukończeniu szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego w rodzinnym Tymbarku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych i uzyskaniu magisterium z teologii, dnia 22 maja 1999 roku, z rąk ks. bp. Wiktora Skworca otrzymał święcenia kapłańskie. W 2005 r. na Wydziale Teologicznym UKSW w Warszawie obronił doktorat z teologii w zakresie misjologii („Ruch charyzmatyczny w Republice Konga i jego wpływ na kształtowanie życia osobistego i społecznego”).

Wcześniej, po odbyciu przygotowania misyjnego w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie, pracował jako misjonarz fidei donum w Republice Konga. Stamtąd został powołany do pracy w Komisji Episkopatu Polski ds. Misji. Najpierw pełnił tam funkcję asystenta i sekretarza osobistego przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski ds. Misji bpa Wiktora Skworca. 15 września 2005 r. z nominacji przewodniczącego Komisji został delegatem ds. misjonarzy. Od 1 lipca 2008 roku powierzono mu pracę na stanowisku Sekretarza Komisji Episkopatu ds. Misji.

W ramach swoich obowiązków ks. Atłas odwiedził m.in. polskich misjonarzy w Kamerunie, Republice Środkowoafrykańskiej, Czadzie, Peru, Gwatemali, Salwadorze, Kazachstanie, Togo, Beninie, Boliwii, Ekwadorze, Argentynie, Burundi, Rwandzie, Madagaskarze i Brazylii.

Ks. Atłas jest jednym z założycieli Stowarzyszenia Misjologów Polskich, wykładowcą UKSW w Warszawie, autorem kilkunastu artykułów naukowych i popularnonaukowych. We wrześniu 2006 r. został mianowany członkiem zarządu DziełaPomocy Ad Gentes, a miesiąc później, podczas 337. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski, powołano go w skład konsultorów Komisji Episkopatu Polski ds. Misji.

Od października 2007 r. ks. Atłas wchodzi w skład Sekretariatu Generalnego Zespołu Delegatów ds. Ameryki Łacińskiej w Paryżu. Zna język francuski, hiszpański, włoski i lingala. Posługuje się także językiem angielskim.

Papieskie Dzieła Misyjne (PDM) mają za zadanie ożywianie ducha misyjnego. Trzy z nich zostały założone w XIX wieku (Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary, Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła i Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci), czwarte (Papieska Unia Misyjna) – na początku XX wieku. Wszystkie zostały wzięte przez Piusa XI w 1922 r. pod opiekę papieży i stąd określa się je jako „papieskie”.

W Polsce PDM zaczęły się rozwijać po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. W czasach komunistycznych PRL-u ich działalność była zakazana. Oficjalnie mogły odradzać się dopiero od 1970 r., natomiast osobowość prawną i struktury krajowe oraz diecezjalne posiadają od 1989 r.