Ludwik Mordarski patronuje Limanowianom!

Limanowa. W poniedziałek, ostatnim dniu święta miasta zespół regionalny Limanowianie otrzymał swojego patrona, którym został Ludwik Mordarski.

Na wniosek dyrektora Limanowskiego Domu Kultury oraz członków zespołu Limanowianie burmistrz miasta Limanowa nadał imię Ludwika Mordarskiego zespołowi regionalnemu Limanowianie, którego patron był założycielem i kierownikiem.

Akt nadania wręczył Władysław Bieda na ręce obecnego kierownika zespołu Jacka Smagi.

W uroczystości uczestniczyła żona zmarłego Limanowianina – Honorowego Obywatela Miasta Limanowa – Krystyna Mordarska, która wyraziła zgodę i przychylność inicjatywie.

Dwie maszyny pod ziemią. Uczelnia wesprze inwestycje tunelowe Cofał i uderzył w nadjeźdżający radiowóz

Ludwik Mordarski urodził się 25 sierpnia 1929 w Limanowe. W 1951 uzyskał świadectwo dojrzałości, a następnie ukończył Studium Nauczycielskie w Tarnowie. W roku 1982 uzyskał tytuł magistra wychowania muzycznego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Był muzykiem, kompozytorem, założycielem i kierownikiem artystycznym zespołu Pieśni i Tańca „Limanowianie", a także dyrygentem orkiestry „Echo Podhala".

Pochodził z rodziny wielodzietnej o wieloletnich tradycjach muzycznych. Jego ojciec - Mieczysław - był nauczycielem muzyki i założycielem orkiestry dętej "Echo Podhala". Umiejętność gry na instrumentach muzycznych i wiedzę teoretyczną z dziedziny muzyki, a także zamiłowanie do piękna folkloru Ludwik otrzymał od ojca. Wraz z resztą rodzeństwa już od najmłodszych lat uczestniczył w życiu muzycznym swojego środowiska. Wychowywał się w atmosferze poczucia piękna muzyki oraz umiłowania tradycji ludowych, co zaowocowało żywym zainteresowaniem muzyką ludową.

Przez wiele kolejnych lat odwiedzał wsie powiatu limanowskiego zbierając od najstarszych mieszkańców informacje dotyczące folkloru muzycznego. Dokonał zapisu nutowego wielu melodii ludowych (opublikowane m.in. w IX tomie Dziedzictwa Kulturowego pt. "Muzyka Ziemi Limanowskiej" wspólnie ze swym synem Leszkiem). Dokumentował również inne przejawy kultury ludowej: obrzędy, zwyczaje, tańce i przyśpiewki ludowe. W trakcie swoich badań regionu uzyskał informacje o istniejących w przeszłości instrumentach pasterskich, jak: słomcok (odmiana piskawki języczkowej), pasterskie trąbki obojowe, rzemycek, burkoc-konewka, oraz różnych odmian fujarki.

Po śmierci brata Mieczysława (juniora) w 1965 roku, przejął kierownictwo orkiestry dętej "Echo Podhala". W roku 1969 założył Regionalny Zespół Pieśni i Tańca "Limanowianie", którym kierował do ostatnich swoich dni.  Zmarł 18 IX 2010 roku, w dniu w którym miał wyjechać z koncertami na Dni Limanowej w Dolnym Kubinie.

Więcej zdjęc można zobaczyć galerii z Dni Limanowej 2011