„Mama jest przeziębiona albo ma grypę, a tata miał wracać do pracy”. Nikt nie chciał zlecić badań, pojechali sami

W czwartek potwierdzono przypadek zakażenia koronawirusem u pielęgniarki oddziału noworodkowego limanowskiego szpitala, pracownikiem szpitala jest także jej mąż. Historią, jaka stoi za walką o wykonanie badania, dzieli się jej córka.

Publikujemy ustalenia dotyczące zakażonej pielęgniarki z oddziału noworodkowego limanowskiego szpitala, wynikające z relacji jej córki:

Pielęgniarka po raz ostatni przychodzi do pracy 5 kwietnia – na oddziale noworodkowym i patologii noworodka pełniła nocny dyżur z niedzieli na poniedziałek. Zgodnie z grafikiem, dwa kolejne dni (poniedziałek i wtorek) ma mieć wolne – a nie, jak sugerowała dyrekcja szpitala - przebywać w tym czasie na urlopie.

We wtorek, 7 kwietnia, kobieta obserwuje u siebie pierwsze objawy, podobne do grypy – temperatura ciała około 38 st. C, ból mięśni, złe samopoczucie. Kontaktuje się ze swoim lekarzem rodzinnym, który wystawia jej zwolnienie. W kolejnych dniach pojawiają się nowe symptomy: kobieta traci węch i smak. Zarówno ona, jak i jej bliscy, zaczynają podejrzewać zakażenie koronawirusem.

Harcerze z „Jedynki” zwyciężyli w grze miejskiej. Przywieźli Betlejemskie Światło Pokoju Tanie laptopy poleasingowe — sposób na wydajny sprzęt w niskiej cenie

W sobotę, 11 kwietnia, pielęgniarka zgłasza ten fakt swoim przełożonym. Informuje również, że jej mąż – który także jest pracownikiem szpitala i po raz ostatni był w pracy 9 kwietnia, następny dyżur miał pełnić 12 kwietnia. - Przełożona mamy miała zapewnić pobranie rodzicom wymazów we wtorek, 14 kwietnia, a tata zasugerował swoim przełożonym, że do wyjaśnienia sytuacji nie powinien podejmować pracy w szpitalu – mówi nam córka małżeństwa pracującego w szpitalu.

We wtorek 14 kwietnia z małżeństwem kontaktuje się telefonicznie przełożona, by przekazać informację, że jednak nikt nie przyjedzie pobrać od nich wymazów do testów w kierunku SARS-CoV-2. Mąż pielęgniarki dzwoni do sanepidu z informacją o stanie zdrowia żony i podejrzeniu o zakażeniu koronawirusem, przedstawia całą sytuację, tłumacząc, że on również pracuje w szpitalu. - Rodzice pytali co mają dalej robić, według pracownika sanepidu, mama jest przeziębiona albo ma grypę, a tata miał wracać do pracy. Tłumaczył, że ma kontakt z pacjentami i innymi pracownikami szpitala, więc może być potencjalnym źródłem ich zakażenia, ale usłyszał, że skoro nie ma objawów, to jest zdrowy i ma wracać do pracy – relacjonuje nasza rozmówczyni.

Rodzina pielęgniarki z objawami charakterystycznymi dla zakażenia nie znajduje pomocy ani informacji także w innych instytucjach m.in. w Wojewódzkim Biurze Zarządzania Kryzysowego, który odsyła do kontaktu z powiatowym sanepidem. Koło się zamyka.

Kolejny kontakt z sanepidem (z innym pracownikiem PSSE w Limanowej, tym razem telefon wykonany przez córkę) skutkuje przeprowadzeniem wywiadu i zabraniem numerów PESEL od jej rodziców. Przebywających w domu pracowników służby zdrowia informuje się, że wymazy zostaną od nich pobrane w czwartek, 16 kwietnia. Po upływie około dwóch godzin dzwoni jednak osoba, z którą małżonkowie rozmawiali za pierwszym razem, by ponownie oświadczyć, że nie zostaną oni przebadani.

Małżeństwo i ich bliscy dzwonią do kolejnych oddziałów zakaźnych w ościennych szpitalach. W Nowym Sączu słyszą, że obowiązuje rejonizacja, a obszar powiatu limanowskiego podlega w tym względzie szpitalowi jednoimiennemu w Myślenicach; tam z kolei zakaźnicy twierdzą, że do wykonania testów potrzebne są skierowania od lekarza i nie ma możliwości nawet prywatnie pobrać wymazów. Pracownicy szpitala muszą walczyć sami o pobranie wymazów SARS-CoV-2.

W środę 15 kwietnia małżeństwo od samego rana usiłuje zdobyć skierowania od swoich lekarzy rodzinnych. Przepisy tak szybko się zmieniają, że lekarze nie wiedzą jak kierować. Ze względu na zaistniałą sytuację, mężczyzna tego dnia otrzymuje zwolnienie lekarskie. Jednocześnie, ośrodki zdrowia stoją na stanowisku, że żadna rejonizacja nie obowiązuje i że powinni zgłosić się do najbliższego szpitala zakaźnego w Nowym Sączu.

Szpital w Nowym Sączu konsekwentnie nie chce przyjmować pacjentów z Limanowszczyzny. Do placówki w Myślenicach nie udaje się dodzwonić. Kolejny kontakt następuje z PSSE w Limanowej, gdzie małżonkowie są zapewniani, że rejonizacja nie obowiązuje i skoro mają skierowanie do nowosądeckiego szpitala, to właśnie tam mają się udać. Rejonizacji zaprzecza także WSSE w Krakowie.

Małżeństwo prosi o pomoc pracowników sanepidu w Nowym Sączu. Tamtejsza stacja sanitarno-epidemiologiczna kontaktuje się ze szpitalem, ale zakaźnicy nadal mają obiekcje do przyjmowania pacjentów z powiatu limanowskiego. Wreszcie, w środę 15 kwietnia, zgodnie z sugestiami pracowników PSSE w Nowym Sączu, małżeństwo prywatnym samochodem zgłasza się do punktu pobrań wymazów w Nowym Sączu, gdzie ze względu na objawy zostali odesłani na oddział zakaźny, a tam pobrane zostały wymazy do testów. - Lekarze byli wyraźnie zdziwieni, że z takimi objawami, mamą do tej pory nikt się nie zajął – mówi córka małżeństwa w rozmowie z nami.

- Wykonaliśmy olbrzymią liczbę telefonów, po kilka razy usiłowaliśmy się dodzwonić do wielu instytucji. Trzeba było walczyć o to, żeby wykonać testy u osób pracujących w szpitalu, które mogły zarażać innych – pacjentów, pracowników, ich rodziny. Nie było decyzji o kwarantannie, wszyscy w domu sami z siebie solidarnie się do niej zastosowaliśmy, już od pierwszych podejrzeń, że możemy mieć do czynienia z koronawirusem, ale to wynikało wyłącznie z naszej odpowiedzialności, nie z procedur czy działania instytucji. Słyszymy, że trzeba chronić pracowników służby zdrowia, ale tej ochrony po prostu nie ma. Sanepid w Limanowej powinien reagować na zgłoszenia o podejrzeniu zakażenia koronawirusem i zlecać wykonywanie testów. W całej tej sytuacji pochwalić można jedynie pracowników sanepidu w Nowym Sączu i kierownika z ośrodka zdrowia w Słopnicach, bo to te osoby nam pomogły w wykonaniu testów i skierowania mamy na leczenie w szpitalu specjalistycznym – podsumowuje córka pielęgniarki.