Marian Ślazyk zaprezentuje swoją twórczość

W najbliższą sobotę o godzinie 14.00 w Miejskiej Galerii Sztuki odbędzie się otwarcie wystawy Mariana Ślazyka. Malarstwo pochodzącego ze Słopnic artysty jest różnorodne i najprościej rzecz ujmując: bardzo profesjonalne. Robi naprawdę duże wrażenie.

Wystawa w Limanowej podsumowuje 20 lat jego pracy twórczej Mariana Ślazyka. Autor od najmłodszych lat interesował się sztuką. Zainteresował się sposobem ich tworzenia i technikami jakimi były wykonywane, a z czasem sam zaczął tworzyć, formować i rozwijać swój talent, który z czasem stał się w pewien sposób uniwersalny. Między innymi nauczył się mieszać kolory, przez co jego obrazy stały się bardzo żywiołowe i ekspresyjne. Prócz malarstwa zajmuje się też rzeźbą. W swoich działaniach jest żywiołowy i spontaniczny. Realizuje tylko własne kompozycje, nie tworzy prac na zamówienie, ponieważ jest indywidualistą. Należy do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Nowym Sączu Oddział Limanowa. Jego prace znajdują się w kolekcjach krajowych i zagranicznych.

Marian Ślazyk urodził się w 1959 roku w Słopnicach w rodzinie wielodzietnej. Od najmłodszych lat interesował się sztuką. Cieszył go widok przedmiotów artystycznych, w tym obrazów. Zainteresował się sposobem ich tworzenia i technikami jakimi zostały wykonane. Nie myślał, że sam mógłby tworzyć. Prowadził normalne życie rodzinne. Wychowując się w Krakowie, bardzo tęsknił za swoimi rodzinnymi stronami, więc kiedy nadarzyła się okazja postanowił wrócić do Słopnic. Tu do dziś dnia mieszka i tworzy. Codzienne i zarazem piękne górskie widoki obudziły w nim chęć przekazania tego innym. Tak zaczęła się jego przygoda z malarstwem. U swych początków malował jedynie kwiaty. Robił to dość wyszukanym i niełatwym sposobem, mianowicie za pomocą farb olejnych i szpachli. Potem przyszła kolej na pejzaże. W miarę tworzenia zaczął coraz sprawniej posługiwać się pędzlem. Nauczył się mieszać kolory, przez co jego obrazy stały się bardzo żywiołowe i ekspresyjne. Jego twórczość podobna jest do dzieł Weissa, Cybisa, Cybis-Rudzkiej, Stanisławskiego, Hasiora i Wieczorka. Do tworzenia wykorzystuje różne inne materiały np. deski na których namalował już cykl aniołów i kotów. Z czasem zaczął także rzeźbić. Jego talent stał się niemal uniwersalny. Prace powstają bardzo szybko, niemalże pod wpływem chwili. To co czuje – przekazuje dla nas. Oddaje całą swoją energię i wizję, a także odczuwane w danej chwili emocje i uczucia. Przez co jego prace stają się bardzo wymowne i skłaniające do głębokiej refleksji. Nie są one obojętne i bezosobowe. Mają duszę i żyją swoim własnym życiem. Widoczna jest kompozycja, kolorystyka, a także sposób ich wykonania. Symbolika, którą posiadają – wydawać by się mogło – że krzyczy i to niezależnie od tematyki. Talent autora rozwija się bardzo szybko, tym bardziej że on sam autor pracuje nad tym intensywnie. Widoczne jest, że jego styl dojrzewa i ugruntowuje się. Posiada on bardzo duży potencjał twórczy. W każdej pracy zauważyć można, jak ogromną twórczą wyobraźnią dysponuje. Swoim pracom nadaje głęboką wymowę symboliczną i uczuciową, która z nich emanuje. Niejako pod tym względem przypomina sposób tworzenia Witkiewicza. Wypływa to z głębi jego serca, które jest bardzo wrażliwe i empatyczne. W swoich działaniach jest żywiołowy i spontaniczny. Realizuje tylko własne kompozycje, nie tworzy prac na zamówienie, ponieważ jest indywidualistą. Nie zraża się trudnościami i nie cechuje go wyniosłość. Pomimo że tworzy szybko, jego ruchy są bardzo pewne. W wyniku czego powstaje praca wymowna pod względem kompozycji, formy i koloru. Walory jego sztuki, pomimo że zaczął on ją uprawiać późno, są już doceniane. Prace jego znajdują się w kolekcjach krajowych i zagranicznych.