Marszałek odwiedził dom dziecka na Limanowszczyźnie

Żmiąca. W niedzielę marszałek Witold Kozłowski – zgodnie z obietnicą z grudnia, kiedy to pandemia przeszkodziła w wigilijnym spotkaniu – odwiedził dzieci z Domu Dziecka w Żmiącej.

Najpierw odbyła się uroczysta Msza święta, podczas której sześcioro dzieci przyjęło Chrzest św. i Pierwszą Komunię św. Później miał miejsce wspólny obiad i świętowanie zbliżającego się Dnia Dziecka. 

- Spotkanie pełne wzruszeń, ale i uśmiechu. Nie przez przypadek to miejsce nazywa się górą przemian. Tu człowiek czuje się lepiej i jak w domu. Bardzo się cieszę, że są takie miejsca w Małopolsce, gdzie śmiech dziecka – mimo jego trudnej przeszłości – jest codziennością. Dom Dziecka w Żmiącej jest tego najlepszym przykładem i takie instytucje chcemy i będziemy wspierać - mówi marszałek Witold Kozłowski.

Historia ośrodka w Żmiącej zaczęła się 40 lat temu od spontanicznej i bezinteresownej akcji grupy studentów z krakowskich uczelni oraz kleryków jezuickich, którzy chcieli nieść pomoc wychowankom z państwowych domów dziecka. Na rzecz najmłodszych, pokrzywdzonych przez los, w 1980 roku z inicjatywy o. Ludwika Piechnika oraz Katarzyny i Jana Maderów, powołano Akcję Pomocy Dzieciom. Dzięki temu, w Żmiącej już w roku 1980 po raz pierwszy na wakacjach mogło wypoczywać 10 dzieci, a cztery lata później już 66 dzieci. Zakupiono gospodarstwo rolne, w którym znajdowały się stary dom, stodoła i stajnia. To miejsce stało się zalążkiem funkcjonującej do dziś działalności opiekuńczo – wychowawczej.

Samochód dachował w rzece, jedna osoba ranna Radni jednogłośnie przyjęli budżet. Na inwestycje 13,5 mln zł

Działalność Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej w Żmiącej, a także Ośrodka Adopcyjnego w Krakowie, które ściśle ze sobą współpracują, wspiera Fundacja Ruperta Mayera. Podstawą podejmowanych tu zadań są zasady chrześcijańskie. Celem wspólnych działań jest stworzenie dzieciom warunków wszechstronnego rozwoju, jak również znalezienie dla nich właściwej formy opieki rodzinnej - w rodzinie biologicznej, a jeżeli jest to niemożliwe, w rodzinie zastępczej lub adopcyjnej. Przez cały rok pracę opiekunów wspierają wolontariusze.

O miejscu nazywanym „górą przemian” szerzej pisaliśmy TUTAJ.

(Fot.: UMWM)