Obrzędy i tradycje Wielkiej Soboty

Dziś Wielka Sobota - dzień obchodzony jako pamiątka złożenia ciała Chrystusa do Grobu po ukrzyżowaniu.

Jak wskazuje Nowy Testament, po trzech dniach nastąpiło Zmartwychwstanie Jezusa, co ostatecznie potwierdziło fakt zbawienia ludzkości (J 19,31-42). Tradycja chrześcijańska wiąże Wielką Sobotę z czasem wyciszenia oraz refleksją nad podstawowymi prawdami wiary, takimi jak: zmartwychwstanie duszy i ciała oraz życie wieczne.

Wielka Sobota w polskim Kościele katolickim ma szczególnie bogatą symbolikę. Tego dnia do świątyń wierni przynoszą udekorowane kosze z potrawami, które będą spożywane podczas Wielkiej Nocy. Zwyczaj świecenia pokarmów znany był na zachodzie już w VII wieku. Prawo do święcenia mieli najpierw tylko biskupi, później z biegiem czasu kapłani i diakoni. Obyczaj w obecnej formie ukształtował się od XIV wieku. 

Jajko – także w formie barwnie malowanej pisanki – ma symbolizować nowe życie i odrodzenie, chleb – Ciało Chrystusa, zaś sól ma zapewniać ochronę duszy i ciała przed złem. Święcone są także inne świąteczne potrawy m.in. wędliny, masło oraz chrzan. Tradycyjnie należy się nimi podzielić z najbliższymi przy wspólnym śniadaniu wielkanocnym.

Ograniczą liczbę skazanych do prac społecznych Przetarg na obwodnicę. Jutro konferencja GDDKiA

Jeszcze nie tak dawno do kościołów dźwigano ogromne wiklinowe kosze, bo wszystkiego musiało być dużo – wierzono, że święcone produkty posiadają nadzwyczaj dużą moc. A po przybyciu z kościoła należało obejść ze święconką dom trzy razy, aby zapewnić mu dostatek. Śniadanie wielkanocne rozpoczynano od modlitwy i spożycia tartego chrzanu i jajka. Na zakończenie podawano trzęsionkę – potrawę gotowaną, do której przyrządzenia potrzebne były jaja, kiełbasa, boczek, chrzan i chleb. Wszystko było gotowane na świeżej serwatce. Z pewnością tak przygotowana trzęsionka będzie spożywana w niewielu limanowskich domach.

Charakterystycznym tylko dla polskiej tradycji katolickiej zwyczajem są tzw. „groby pańskie” jako element dekoracyjny wystroju świątyń, gdzie adorowany jest Najświętszy Sakrament.

Oprócz święcenia pokarmów w kościele katolickim odprawiane są wieczorne obrzędy tzw. Wigilii Paschalnej, na pamiątkę opisanego w starym testamencie wyjścia Izraelitów z Egiptu i wyzwolenia narodu z niewoli (pascha). Łączy się to symbolicznie z przejściem duszy człowieka z niewoli grzechu do życia wiecznego, a także z odrodzeniem i oczyszczeniem. 

Tradycyjnie podczas uroczystej liturgii udziela się sakramentu chrztu. Święcony jest też ogień i woda. W niektórych parafiach odbywają się wtedy procesje rezurekcyjne, które jednak są już związane z obrzędami Niedzieli Wielkanocnej – Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.