Pożar nawet na cmentarzu żydowskim

Limanowa. 12 razy wyjeżdżali wczoraj strażacy do gaszenia pożarów traw. W Limanowej pożar objął nawet stary cmentarz żydowski w okolicach dawnego dworca PKP.

Pierwszy ciepły weekend spowodował niebezpieczny proceder wypalania traw. Tylko wczoraj strażacy wyjeżdżali do gaszenia tego typu pożarów aż 12 razy. Trzy razy w Limanowej, dwa w Laskowej i po jednym razie w Niedźwiedziu, Dobrej, Pisarzowej, Tymbarku, Kamienicy i Makowicy.

2 hektary łąki płonęło na jednym ze szczytów góry w Niedźwiedziu. Pożar zauważyli paralotniarze, którzy powiadomili służby ratunkowe. Do miejsca pożaru strażacy nie mogli dojechać wozami strażackimi i udali się tam pieszo.  Oprócz łąk ogień strawił około 10 arów poszycia leśnego. Akcja trwała około 2 godziny.

Natomiast w Limanowej ogień strawił około 80 arów nieużytków oraz rozprzestrzenił się na stary cmentarz żydowski. Trawa płonęła na około połowie powierzchni cmentarza.

O zdarzeniach została poinformowana policja.

Warto wiedzieć
Cmentarz żydowski w Limanowej znajduje się na zboczu wzniesienia, na działce w formie wydłużonego prostokąta, w pobliżu ul. Kolejowej i Rejtana. - Dokładna data jego założenia nie jest znana, zapewne nastąpiło to w XIX wieku, wraz z ukonstytuowaniem się miejscowej gminy wyznaniowej – opisuje cmentarz strona kirkuty.xip.pl. - Podczas drugiej wojny światowej na terenie nekropolii Niemcy rozstrzeliwali i grzebali miejscowych Żydów. Jedno z tych wydarzeń wspomina Marian Sopata: "Wiosną w Limanowej rozstrzelano kilku przedstawicieli starszyzny żydowskiej, a ich ciała przewieziono demonstracyjnie przez całe miasto na drabiniastym wozie, nakazując rodzinom pomordowanych udział w tym makabrycznym pochodzie, którego drogę znaczyła krew od maślanego rynku do kirkutu" (źródło: M. Sopata "Ta ziemia od innych droższa..."). Przytoczmy też fragment przechowywanego w Żydowskim Instytucie Żydowskim rękopisu autorstwa kobiety o nazwisku Konińska (brak imienia), w którym opisano egzekucję młodzieży z getta w Limanowej: "Na cmentarzu każą im się położyć na ziemi, twarzą do gleby. Strzał w kark, w plecy. Ranna narzeczona czołga się ku narzeczonemu, który wydał już ostatnie tchnienie. (....) Później gestapowcy kładą ich twarzami już pobladłymi ku jasnemu słońcu" (Relacje Ofiar Zagłady AŻIH, nr 301/3192).

„Echo Gór” wybrzmiało w stolicy Kapliczka z 1908 roku została odnowiona

(Na zdjęciach cmentarz żydowski w Limanowej oraz pożar traw w Dobrej - zdjęcie otrzymaliśmy od jednego z naszych Czytelników - dziękujemy!)