Przed sądem zawarto ugodę - chodziło o ważną postać dla Limanowszczyzny

W miniony piątek przed Sądem Okręgowym w Nowym Sączu doszło do podpisania ugody z Władysławem Pierzgą, autorem m.in. monografii gminy Kamienica, który zobowiązał się do przeproszenia za „rozpowszechnianie fałszywych zarzutów” pod adresem Antoniego Gryziny Laska oraz Sławomira Gryziny Laska w jednej ze swoich publikacji.

Nieprawdziwe informacje autor miał rozpowszechniać w publikacji pt. „Kontrowersje wokół Gorczańsko-Beskidzkiej wsi Szczawa”, w której przedstawił twierdzenia o kolaboracji Antoniego Gryziny-Laska z niemieckim okupantem w okresie II wojny światowej oraz podjęciu przez Sławomira Gryzinę-Laska współpracy z Gestapo. 

Autor poddawał także w wątpliwość, by Antoni Gryzina-Lasek otrzymał order Virtuti Militari, brał udział w Związku Podhalan i organizacji Święta Gór w Zakopanem w 1935 roku oraz że zapoczątkował odwierty wód mineralnych w miejscowości Szczawa.

Ponadto, Władysław Pierzga zobowiązał się do zapłaty kwoty 100 zł na rzecz „Stowarzyszenie na rzecz wspierania rozwoju Szczawy” na cel społeczny. 

Stan surowy na ukończeniu Dyżury doradcy PGNiG w urzędzie

Antoni Gryzina Lasek, „Doktor Świder” (ur. 1892 w Tarnowie, zm. 1941 w Nowym Sączu) – syn powstańca styczniowego 1863 roku, legionista, piłsudczyk, major Wojska Polskiego, pierwszy organizator konspiracji antyhitlerowskiej na Limanowszczyźnie, Nowosądecczyźnie i Podhalu, komendant Podokręgu Górskiego Związku Czynu Zbrojnego; lekarz, chemik, urzędnik, balneolog, działacz Związku Podhalan, inicjator eksploatacji źródeł mineralnych w Szczawie i pierwszy pomysłodawca utworzenia w Szczawie uzdrowiska. Odznaczony najwyższym polskim odznaczeniem wojskowym Virtuti Militari.

Antoni Geyzina Lasek został aresztowany 18 stycznia 1941 roku, wraz z nim zatrzymano także członków jego rodziny: żonę Hannę i dzieci: Krystynę, Lecha i Sławomira oraz męża Hanny Aleksandra Osuchowskiego i Edwarda Osuchowskiego. Następnego dnia, 19 stycznia 1941 roku, Antoni Gryzina Lasek popełnił w więzieniu samobójstwo, zażywając cyjanek, ale najpierw podciął sobie żyły i napisał krwią na ścianie przekaz dla następnych pokoleń: „Polska żyje i żyć będzie”. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Nowym Sączu, a jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.