Słowo na niedzielę: Sól dla ziemi

V Niedziela Zwykła, Rok 'A', Mt 5,13-16

Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.

1. Być skarbem

Niesamowity jest Jezus w swojej konsekwencji działania i dynamice współpracy z człowiekiem. Tydzień temu, do każdego z nas, wypowiedział słowa zaproszenia. Zaraz też dodał - by nie naruszyć i nie zranić prywatności dzisiejszego człowieka - „jeśli chcesz”! A w tę niedzielę, Chrystus chce iść o krok dalej i tych, którzy skorzystali z Jego propozycji, zaprasza do czegoś więcej. Zaprasza by stali się skarbem dla świata, w którym żyją. Nie jest łatwe być dzisiaj skarbem dla drugiego człowieka. Żyjemy bowiem zamknięci na siebie samych i często widzimy jedynie przysłowiowy czubek własnego nosa. Jezus chce rozbijać schematy. I choć wie, że mamy prawo do poszukiwań, a nawet błądzenia, to jednak chce postawić przed nami konkretne wymagania, konkretną misję. Jak więc stać się tym skarbem? Trzeba być jak sól i światło!

2. Być solą

Być solą oznacza sprawiać, by innym smakowało! Być solą, to nadawać smak tej ziemi, nadawać smak rodzinie, relacjom z przyjaciółmi, znajomymi. To czynić wszystko jakby lepszym niż wydaje się być w rzeczywistości. Jezus uczynił nas solą na chrzcie świętym. Zadaniem zaś naszym jest to, by nie utracić smaku.
Sól ma wiele właściwości. Oprócz nadawania smaku, używamy jej też do konserwowania potraw, do roztapiania lodu, a pobłogosławioną do oddalenia od nas ataków Złego Ducha czy leczenia chorób. Jeśli nie utracimy smaku, jeśli będziemy solą i wypełnimy wobec świata tę misję jako ludzie ochrzczeni, to wtedy nie tylko będziemy nadawać smak, ale ponadto będziemy konserwować to, co dobre. Będziemy roztapiać lód ludzkiego serca. Będziemy demaskować zło wokół nas oraz będziemy wsparciem i uzdrowieniem niejednokrotnie dla tych, którzy smak soli tracą.
Dzięki chrześcijaństwu świat może smakować lepiej, może nabrać wyrazu i konkretu. Wcześniej jednak każdy musi sobie zadać pytanie: czy nie utraciłem/am smaku? Czy wokół mnie i dzięki mnie, życie smakuje lepiej? Czy topią się lody sporów i nienawiści oraz czy demaskowane jest zło grzechu?

3. Być światłem

Być zaś światłem - to jak sam Jezus mówi – trzeba świecić dla wszystkich. Jako więc chrześcijanie nie możemy się ukrywać. Nie możemy naszego światła schować czy też jak to u wielu dzisiaj bywa zagasić zupełnie. Zostanie bowiem wtedy jedynie dym i smród po naszym chrześcijaństwie. A przecież ma być jasno i pięknie. Gdy pogasimy światło naszego chrztu, to pozabijamy się jedni o drugich, bo po prostu zrobi się ciemno! Bardzo ciemno!
Nie można więc ulec pokusie dzisiejszego czasu, którą jest zepchnięcie wiary w sferę tylko prywatną. Nie można dać się zepchnąć na margines duchowego życia w społeczeństwie. Znając swoją wartość, musimy jako chrześcijanie, rozświetlać swoim życiem drogi tych, którzy chodzą w ciemności. Święci właśnie tak czynili. Błogosławiona Matka Teresa mawiała, że jeśli zostanie świętą, to będzie świętą od ciemności. Będzie ciągle nieobecna w niebie, by towarzyszyć na ziemi tym, którzy chodzą w ciemności. Chrońmy więc światło naszej wiary i odważmy się na to, by być światłem dla innych.
Przez całą dzisiejszą niedzielę, modlę się za wszystkich was drodzy, którzy walczycie, by nie utracić smaku i by nie zgasł płomień waszej wiary. Modlę się też za tych, którzy smak i ogień utracili, by Jezus, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych, cudem Swojej łaski i Swojego Ducha, na nowo was posolił i rozświetlił mroki waszego serca.

Dla wytrwałych: Szczęście wg Jezusa z Nazaretu

Dwóch poszukiwanych zatrzymanych Maksymilian Kowal Mistrzem Polski