Wspominamy tych, którzy odeszli

Na początku stycznia rodzina, znajomi, przyjaciele i byli uczniowie pożegnali zasłużonego limanowskiego nauczyciela, Joachima Jońca, który zmarł w wieku 74 lat. Swojej pracy wychowawczej i pedagogicznej oddany był przez kilkadziesiąt lat. Msza św. pogrzebowa został odprawiona w Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej. Joachim Joniec pracę jako nauczyciel matematyki rozpoczął na początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku w Szkole Podstawowej. Następnie przez kilkadziesiąt lat pracował w Liceum Medycznym w Limanowej, które w początkach lat dziewięćdziesiątych zostało przemianowane na IV Liceum Ogólnokształcące. Swoją aktywność zawodową zakończył w 2000 roku. Śp. Joachim Joniec został pochowany na cmentarzu parafialnym w Limanowej.

W połowie tego samego miesiąca w wieku 70 lat zmarł Mieczysław Banach, zasłużony dla lokalnej społeczności mieszkaniec Słopnic Górnych. Jego działalność była związana przede wszystkim z funkcjonowaniem straży pożarnej. Był współzałożycielem Ochotniczej Straży Pożarnej w Słopnicach Górnych. Pełnił funkcję naczelnika tej jednostki od roku 1983 do chwili obecnej. Był niezwykle zaangażowany w budowę remizy OSP w Słopnicach Górnych w latach 1984-1991 i od momentu budowy remizy do chwili obecnej pełnił obowiązki gospodarza obiektu. Od lat osiemdziesiątych aktywnie uczestniczył w życiu parafii rzymskokatolickiej pw. M.B. Częstochowskiej w Słopnicach Górnych. Był wieloletnim członkiem Rady Duszpasterskiej przy parafii. Za swoją pełną poświęceń pracę został wielokrotnie nagrodzony i uhonorowany: odznaczeniami strażackimi (odznaka Strażak Wzorowy, Brązowy, Srebrny i Złoty Medal Za Zasługi dla Pożarnictwa) i odznaczeniami państwowymi (Brązowy Krzyż Zasługi – 1989 rok i Srebrny Krzyż Zasługi – 2005 rok). Wytypowany do nadania przez Prezydenta RP Złotego Krzyża Zasługi.

W kwietniu po ciężkiej chorobie w wieku 78 lat zmarł Andrzej Cyrwus – znany mszański społecznik i wiceprezes miejscowego Koła Pszczelarzy. Urodził się w 1936 roku w Nowym Targu. Po skończeniu szkoły pracował w zawodzie kuśnierza w Spółdzielni „Cepelia” w Zakopanem. Po uzyskaniu uprawnień Mistrza przeniósł się w 1970 roku do Mszany Dolnej i otworzył warsztat kuśnierski znany na całą okolicę. Wychował wielkie rzesze uczniów i czeladników, w tym czasie bardzo atrakcyjnym zawodzie. W Mszanie Dolnej założył szczęśliwą rodzinę, miał córkę i dwóch synów oraz ośmioro wnuków. Oprócz zawodu kuśnierza jego wielką pasją było pszczelarstwo. Przez ponad 20 lat pełnił obowiązki Wiceprezesa i Skarbnika Koła Pszczelarzy w Mszanie Dolnej. Przyczynił się do powstania Domu Pszczelarza w Mszanie Dolnej, przy budowie którego spędził społecznie setki godzin. Andrzej Cyrwus był wielkim społecznikiem w Mszanie Dolnej.

W maju w wieku 94 lat zmarł w Łętowem Władysław Trybus – społecznik i działacz ludowy. Urodził się 30 czerwca 1920 roku w Łętowem. Już od szkoły związał swoje losy z ruchem ludowym. W 1938 roku wstąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”, a następnie do PSL-u i ZSL-u. W czasie II wojny światowej działał w konspiracyjnym ruchu oporu ZWZ, a potem w ugrupowaniu Batalionów Chłopskich pod pseudonimem „Sęp”. Po wojnie, po zawarciu związku małżeńskiego z Józefą Węglarz prowadził w Łętowem wzorowe duże gospodarstwo rolne ze specjalizacją hodowla owiec. Rodzina była dla niego najważniejsza - dochował się czterech synów i trzech córek. Oprócz pracy na roli jego prawdziwą pasją była działalność społeczna. Inicjował wiele czynów społecznych, otwierał mieszkańcom Łętowego, Mszany Górnej, Lubomierza, Szczawy przysłowiowe „okno na świat”. Aktywnie działał w ruchu ludowym pełniąc wiele funkcji w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym, m. in. w-ce prezesa Powiatowego i Wojewódzkiego Komitetu ZSL, Członka Naczelnego Komitetu ZSL. Udzielał się również w pracy społecznej w spółdzielczości i związkach branżowych rolników. W 1969 roku został wybrany na posła do Sejmu z okręgu powiatu Nowy Sącz, Limanowa, Nowy Targ i Zakopane. Funkcję posła na Sejm sprawował przez trzy kadencje od 1969 roku do 1980 roku. W latach 1980-1984 był radnym, następnie w latach 1984-1988 Przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Nowym Sączu.

W czerwcu z kolei w wieku 94 lat zmarł Jan Wątroba – zasłużony społecznik, wieloletni druh tymbarskiej Ochotniczej Straży Pożarnej, który przez 66 lat niósł pomoc mieszkańcom i pracował na rzecz lokalnej społeczności. Jan Wątroba urodził się w 1920 roku i przez całe życie mieszkał w Tymbarku. Już w wieku 20 lat kontynuując rodzinną tradycję został ochotnikiem w miejscowej jednostce OSP, która w czasie hitlerowskiej okupacji stała się ośrodkiem konspiracji. Był także członkiem tymbarskiego „Strzelca”. Od 1940 roku należał do szeregów Związku Walki Zbrojnej, a później Armii Krajowej. Po wojnie jako młody strażak brał czynny udział w rozbudowie zaplecza bazy strażackiej. Jego zasługi wkrótce zostały docenione. W 1973 roku został naczelnikiem jednostki straży pożarnej w Tymbarku. Jan Wątroba za swoją działalność konspiracyjną w czasie drugiej wojny światowej odznaczony został Krzyżem Partyzanckim, a także Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych, Medal im. Bolesława Chomicza nadawany zasłużonym członkom OSP oraz Medal Honorowy im. Józefa Tuliszkowskiego, którym Komendant Główny PSP nagradza osoby posiadające wybitne osiągnięcia z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz strażaków, szczególnie wyróżniających się podczas prowadzenia akcji gaśniczych.

W tym samym miesiącu do wieczności odeszła rodowita Limanowianka Stanisława Palka. Urodziła się 2 kwietnia 1921 roku w Limanowej, jako córka Stanisława Rzepki, pochodzącego z Trzebini destylatora ropy naftowej i Agaty Czajanki z Lisiej Górki. Dorastała w sowlińskiej Kolonii Fabrycznej, którą wspominała jako szczęśliwą krainę dzieciństwa. Wychowana w tradycji patriotycznej, była aktywną harcerką najpierw w Limanowej, potem w czasach szkoły średniej w Nowym Sączu. W czasie okupacji hitlerowskiej działała w konspiracji jako łączniczka w szeregach Związku Walki Zbrojnej (później AK). Aresztowana 17 września 1942 przez Gestapo za działalność dywersyjną została osadzona w więzieniu w Nowym Sączu i Tarnowie. Po czterech miesiącach trafiła do Obozu Koncentracyjnego w Oświęcimiu-Brzezince, gdzie przeżyła dwa lata. Podczas ewakuacji w styczniu 1945 roku uciekła z transportu i szczęśliwie wróciła do domu. W 1946 wyjechała za pracą do Bielska-Białej i z tym miastem związała swoje życie rodzinne i zawodowe, jej serce jednak na zawsze pozostało w Limanowej. Ostatni miesiąc życia spędziła z najbliższymi w Limanowej, skąd 22 czerwca 2014 roku po trzydniowej chorobie odeszła do wieczności.

Na początku lipca zmarła pochodząca z Limanowej profesor Anna Lubecka, pracownik Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalizowała się w zagadnieniach komunikacji interkulturowej oraz wielokulturowości i ich roli w zarządzaniu organizacjami międzykulturowymi, szczególnie w budowaniu tożsamości organizacji, tworzeniu produktu-marki i niekonwencjonalnego języka reklamy, szczególnie w krajach post-komunistycznych. Jej dorobek naukowy zawiera się w około 60 artykułach publikowanych w języku polskim, angielskim, francuskim i portugalskim) i trzech książkach. Była także sama współorganizatorem kilku konferencji, którym patronował Instytut Spraw Publicznych. Od roku 2004 była kierownikiem Zakładu Międzykulturowej Komunikacji Społecznej w ISP UJ, a od roku 2001 pełniła funkcję dyrektora „Programu Ambasador' w ISP UJ. W latach 2001 – 2004 była współredaktorem dwóch serii wydawniczych „Wykłady o kulturze' i „Dialog międzykulturowy', które towarzyszyły temu wydarzeniu, a od roku 2005 była ich redaktorem. Ponadto w latach 1995 – 2004 była współredaktorem Biuletynu Glottodydaktycznego wydawanego przez Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 2004 stworzyła program w języku angielskim dla obcokrajowców studiujących na UJ pt.: Courses in Business and Communication i jest jego kierownikiem. Również od 2004r. jest członkiem Rektorskiej Rady ds. Rozwoju Dydaktyki. Była członkiem licznych organizacji polskich i międzynarodowych.

Również w lipcu po długiej i ciężkiej chorobie zmarł Jacek Leśniak, samorządowiec i działacz społeczny. Miał 56 lat. Jacek Leśniak w regionie znany był m.in. jako prezes OSP w Piekiełku. Strażacy w ostatnich latach przeprowadzili mnóstwo akcji charytatywnych. Jako samorządowiec najpierw był radnym gminy Tymbark, a jeszcze w ubiegłej kadencji radnym powiatu limanowskiego. Prowadził Laboratorium Analityki Medycznej w Limanowej.

W sierpniu odszedł Władysław Twaróg – mgr turystyki i rekreacji, działacz turystyczny. Urodził się 14 maja 1948 roku w Limanowej w rodzinie robotniczo-chłopskiej jako syn Jana, mistrza stolarskiego i Anny z domu Abram. Żonaty od 1985 r. Wraz z żoną Barbarą wychowali czworo dzieci: Łukasza, Jakuba, Paulinę i Annę. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Krakowie z tytułem magistra turystyki i rekreacji. Od 1970 r. pilot i przewodnik turystyczny wycieczek krajowych i zagranicznych. Przyczynił się do rozwoju współpracy z Dolnym Kubinem na Słowacji, uczestnicząc w 1970 r. w delegacji do tego miasta, gdzie podpisano umowę o współpracy w dziedzinie sportu i turystyki, głównie w piłce nożnej, tenisie stołowym, rajdach i zlotach turystycznych, podobnie jak z miastem Schmöll w okręgu lipskim w Niemczech w 1976 r. w dziedzinie piłki nożnej i lekkoatletyki. Uhonorowany odznakami: brązową Za zasługi dla kolarstwa polskiego (1972 r.) za zorganizowanie etapów Tour de Pologne w Limanowej, złotą odznaką Za zasługi dla miasta i gminy Limanowej (1985 r.), okolicznościową 25 lat PTTK (2005 r.) za staż w Oddziale PTTK w Limanowej (czynny czł. PTTK od 1978 r.).

Pod koniec sierpnia w wieku 91 lat zmarł dr Grzegorz Joniec. Urodził się w 1923 r. w Krakowie, syn Jana Jońca i Zofii z domu Śliwa, bratanek ks. płk Józefa Jońca. Wywodzi się z limanowskiej rodziny odznaczającej się głębokim patriotyzmem. Ojciec i stryj brali udział w walkach z bolszewicką Rosją w roku 1920. Mieszkał w Limanowej w latach 1929-1939, gdzie jego ojciec prowadził pierwszą w Limanowej linię autobusów do Krakowa. Należał w tym czasie do limanowskiego hufca harcerzy im. Tadeusza Kościuszki. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Limanowej uczęszczał do gimnazjum ojców Pijarów w Krakowie. Jego edukację przerwała wojna w 1939 r. Ojciec został aresztowany i w 1943 r. zginął w obozie koncentracyjnym w Auschwitz. Matka była również prześladowana przez gestapo. Sam walczył z okupantem niemieckim przez współpracę z odziałem Zygmunta Jońca 1 PSP AK. Wykonywał z ukrycia niezwykle niebezpieczne zdjęcia z egzekucji dokonywanej przez Niemców za co groziła kara śmierci. Po wojnie udał się do Krakowa, gdzie w 1946 r. zdał maturę i podjął studia na Wydziale Lekarskim na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1952 r. Początkowo był lekarzem wojskowym. W 1957 roku podjął pracę w I Uniwersyteckiej Klinice Ginekologiczno-Położniczej w Krakowie. Po nostryfikacji dyplomu pracował w Wiedniu w Ignatz Semmelweis Frauenklinik, a potem w tamtejszej Klinice Uniwersyteckiej. Wiedeń „otworzył mu okno na świat”, stąd zaczął podróżować najpierw po Europie a potem po całym świecie. W 1968 roku powrócił do Polski i do emerytury w 1988 r. pracował jako ginekolog w różnych przychodniach krakowskich. Przez wiele lat aktywnie działał z Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polski i Byłych więźniów Politycznych, gdzie otrzymał odznakę za zasługi. W 2012 roku otrzymał tytuł i medal 'Za zasługi dla miasta Limanowa'.

We wrześniu w wieku 56 lat zmarła Zofia Kubisz-Pajor urodzona w Skrzydlnej. Pomogła bardzo wielu pacjentom ratując ich zdrowie i życie. Odeszła po wielomiesięcznej, dramatycznej walce z nieuleczalną chorobą. Wspaniała Osoba i Lekarz, zawsze gotowa nieść pomoc chorym zmagającym się z cierpieniem. Człowiek Wielkiego Serca. Długoletni pracownik Szpitala Specjalistycznego im. Jędrzeja Śniadeckiego w Nowym Sączu, była Dyrektor i wieloletni Ordynator Oddziału Pulmonologii tegoż Szpitala, dyrektor d/s medycznych Sądeckiego Hospicjum.

W październiku w wieku 72 lat zmarła mgr Jadwiga Kwiecińska, mieszkanka Limanowej. Wieloletnia pedagog-polonistka. Wielu Limanowian pamięta ją jako wyjątkową nauczycielkę, która od początku lat 70. ubiegłego stulecia aż do momentu odejścia na zasłużoną emeryturę uczyła i wychowywała kilka pokoleń uczniów tzw. „Mechanika” - obecnie Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. Jana Pawła II w Limanowej.

Nie sposób wymienić wszystkich zasłużonych osób, które w tym roku odeszły do wieczności. Często byli to ludzie, którzy nieśli dobro w swoich społecznościach – w rodzinach, w sąsiedztwie, zakładach pracy czy parafialnych wspólnotach, pozostając niezauważonymi przez ogół. Dzisiejszy dzień jest okazją, by wspomnieć o nich w myślach i modlitwie oraz podziękować, że było nam dane spotkać ich na naszej drodze.