"Wycinki z przedwojennej prasy" - cz. XCVIII

W tym tygodniu w ramach cyklu o limanowskich obchodach Dnia Papieskiego – dziewiątej rocznicy koronacji Ojca Świętego w numerze Głosu Podhala z marca 1931 roku.

Głos Podhala
8 marca 1931 r.

Rocznica Papieska w Limanowej. Miasto nasze, stolica podhalańskiego powiatu bierze żywy udział w życiu społecznem całej Polski i z wielką czcią obchodzi wszystkie jej uroczystości. Miłym przejawem tej żywotności jest „Dzień papieski”, którym uczczono dziewiątą rocznicę koronacji Ojca św. Obchód ten urządziła przedewszystkiem młodzież szkolna, uczniowie gimnazjum i szkół powszechnych, ale wzięli w nim udział także przedstawiciele wszystkich władz powiatowych i liczny zastęp obywatelstwa.

Wstępem do tej uroczystości było nabożeństwo z kazaniem, które wygłosił katecheta ks. dr. WINCENTY BIALIK. Przypominał on zebranym, czem jest papież dla świata i jakie są najważniejsze zasługi Ojca św. Piusa XI dla całego Kościoła.

Zmarł Remo Salvatorelli – przedsiębiorca związany z Mszaną Dolną Cofał i uderzył w nadjeźdżający radiowóz

Zaraz po nabożeństwie odbył się w sali „Sokoła” uroczysty „Poranek”, na którym słowo wstępne wygłosił Inspektor szkolny p. WŁADYSŁAW SZYMAŃSKI. Podniosłe jego słowa dały nam odczuć, jak głębokie jest przywiązanie Ojca św. do polskiej ziemi i jak wielkie jego zasługi dla Państwa Polskiego.

Program „Poranku” był ten sam, co i program „Wieczornicy Papieskiej”, która odbyła się o godzinie 8-mej wieczorem. „Wieczornicę” zagaił najpoważniejszy przedstawiciel katolickiej inteligencji p. STANISŁAW GAŁZIŃSKI, rejent miejscowy. Jako odznaczony za zasługi Pro Eccelsia et Pontifice; z orderem papieskim na sercu przywitał obecnych, a zwłaszcza pana starostę dra Romana Mullera, jego zastępcę i licznie zebrane obywatelstwo. Wywołał odrazu bardzo głęboki nastrój przez to, że nawiązał naszą uroczystość do Akademji Papieskiej, którą tego samego dnia przed godziną, podawało radjo z Warszawy.

Najważniejszą częścią „Wieczornicy” było dłuższe przemówienie Prezesa sądu p. dra STANISŁAWA MAŁETY. Podał on nam życiorys Piusa XI, a następnie odczytał kilka ustępów z Encykliki „O chrześcijańskiem wychowaniu młodzieży”. Pod koniec przemówienia powstali wszyscy obecni i z gorących serc powtórzyli okrzyk czcigodnego Prelegenta: „Najdostojniejszy Arcypasterz Kościoła Katolickiego Zastępca Chrystusa Pana — Najwyższy Nauczyciel i Dobroczyńca świata — Ojciec św. — Największy Przyjaciel Polski w najdłuższe lata niech nam żyje!“.

Po tem przemówieniu chłopcy szkolni pod kierunkiem nauczyciela i dyrygenta orkiestry p. MORDARSKIEGO wykonali na głosy szereg pieśni. Żywo i barwnie wykonane były dwie deklamacje zbiorowe: „Misterjum w Galilei” — wyreżyserowane przez p. CEGLARZA, dyrektora szkoły — i druga odsłona: „Św. Piotr w Ostrianum” — uscenizowana deklamacja z „Quo Vadis“, którą bardzo oryginalnie i poważnie wygłosili uczniowie gimnazjum pod kierunkiem prof. gimnazjalnego p. LASSOTY. Dla urozmaicenia programu były też i dwie deklamacje solowe „Rzym”— prozą z powieści H. Sienkiewicza p. t. „Legjony” — i wiersz „Pielgrzymi Polscy we Watykanie”. Orkiestra smyczkowa przegradzała wieczór wieńcem melodyj.

Następnie odbyło się przedstawienie w 3 aktach p. t. „Gdzie szczęście”. Był to, można powiedzieć prawdziwy popis tutejszej szkoły żeńskiej. Bardzo piękne kostjumy, miłe i z werwą grające uczennice — aktorki, przyniosły prawdziwą chlubę dyrektorce szkoły p. MAŁETOWEJ i już niewiadomo poraz który pokazały Limanowej, jak dzielną siłą jest nauczycielka reżyserka p. WAŁACHWIEWICZOWNA. Pomoc dało harcerstwu pod kierownictwem nauczyciela p. BACZYŃSKIEGO.

Doraźnym owocem tej pracy był dochód około 200 zł., które przeznaczono na cele misyjne. Ważniejszym jednak bez porównania i trwalszy będzie owoc wychowawczy. Cała praca nad przygotowaniem tej uroczystości to — w myśl hasła szkoły twórczej — praktyczna nauka życia katolickiego, która tem więcej musi cieszyć, że przywiązanie do rzymskiego Kościoła jest zawsze najsilniejszą podstawą zdrowego wychowania obywatelskiego. KATOLIK.

Grafika – TUTAJ

***
Cykl powstaje przy współpracy z panem Januszem Guzikiem, który zajął się opracowaniem materiałów, zaczerpniętych z zasobów Jagiellońskiej Biblioteki Cyfrowej, Biblioteki Cyfrowej Uniwersytetu Warszawskiego, Małopolskiej Biblioteki Cyfrowej oraz Narodowej Biblioteki Austrii.