Zakonnica-jubilatka z prezydenckim odznaczeniem za ratowanie dzieci w czasie wojny

Mszana Dolna. Dom zakonny Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi na ulicy Leśnej w Mszanie Dolnej, przeżywał wczoraj prawdziwe oblężenie gości. Wszystko to za sprawą niezwykle skromnej Jubilatki, która nie mogła się nadziwić, że to z jej powodu jest tyle szumu. S. Ludwika Bednarek została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, nadanym przez prezydenta Andrzeja Dudę.

Dekoracji dokonał minister Adam Kwiatkowski, w imieniu wojewody Piotra Ćwika okolicznościowy list odczytała Lucyna Gajda - zastępca dyrektora Wydziału Spraw Obywatelskich. 

Siostra Ludwika Bednarek odebrała odznaczenie za ratowanie dzieci żydowskich podczas II wojny światowej. Burmistrz miasta Anna Pękała składając gratulacje, przytoczyła słowa św. Jana Pawła II: „Każde życie, nawet najmniej znaczące dla ludzi, ma wieczną wartość przed oczami Boga”.

Siostra Ludwika otrzymała również pamiątkowy Medal Św. Michała Archanioła – patrona Mszany Dolnej. Okazało się, że św. Michał towarzyszył jej przez całe zakonne życie przy okazji różnych zawodowych zmian.

Seniorka straciła przytomność, wezwano LPR Premier Tusk wspominał swoją wcześniejszą wizytę po osuwisku

W Mszanie Dolnej s. Ludwikę może pamiętać każdy, kto odwiedzał kancelarię parafialną – jeszcze nie tak dawno można było ją tam spotkać. Bardzo sumiennie pełniła swoje obowiązki – pamiętała o wszystkim i każdego znała. Do świętowania 100 lat brakuje jej czterech miesięcy, a każdy kto miał z nią do czynienia nie może się nadziwić, skąd u s. Ludwiki taka jasność umysłu, żywotność i humor. – Gdy my nad tym się zastanawiamy i zachodzimy jak to jest możliwe, to w tym czasie s. Ludwika wyrecytuje z pamięci wiersz, zaśpiewa coś o wojence i ułanach, a jeszcze przekornie będzie twierdzić, że to jest wszystko za dużo jak na taką prostą osobę, jak ona – czytamy na stronie mszańskiego magistratu.

Życiorys Siostry Ludwiki

Bednarek Ludwika zak. Gabriela (ur. 1919), wychowawczyni i kierowniczka przedszkoli, od 1935 r. zakonnica Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, wieloletnia przełożona domów zakonnych, radna generalna w latach 1961-1966. Wychowawczyni dzieci w wojennym domu dla sierot, Lwów, Dom generalny, ul. Kurkowa 45. Bednarek Ludwika urodziła się we wsi Sechna (gm. Ujanowice) jako córka Piotra i Stefanii z domu Waligóra, miała pięcioro rodzeństwa. W rodzinnej miejscowości ukończyła cztery klasy szkoły powszechnej.

W 1935 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, które w niedalekich Żbikowicach od 1912 r. pracowały w szkole powszechnej oraz opiekowały się ubogimi i chorymi w okolicznych wioskach. Formację zakonną odbyła w Lwowie w Domu Generalnym przy ul. Kurkowej 45. Po uzupełnieniu wykształcenia podstawowego i skończeniu trzyletniego Seminarium dla Wychowawczyń Przedszkoli w 1942 r. we Lwowie, siostra Ludwika pracowała jako wychowawczyni w Domach Dziecka, które przełożona generalna m. Ludwika Lisówna zorganizowała dla osieroconych dzieci polskich i żydowskich w domu generalnym przy ul. Kurkowej 45. W tym trudnym okresie okupacyjnego terroru, wobec częstych rewizji niemieckich, które siały strach i przerażenie, kiedy za ukrywanie dzieci żydowskich groziła śmierć, siostry z odwagą i poświęceniem przygarnęły około 40 bezbronnych dzieci, wśród nich ok. 15 żydowskich dziewczynek, stwarzając im, pomimo trudnych warunków materialnych, rodzinną atmosferę. Oprócz tego wojennego sierocińca, siostry prowadziły także w tym domu przedszkole dla 50 ubogich dzieci z miasta.

Siostra Ludwika mając pogodne usposobieniem pozytywnie oddziaływała na wychowywane sieroty, wnosząc w środowisko dzieci i sióstr atmosferę pokoju i radości. Po wojnie i repatriacji Siostra Ludwika Gabriela Bednarek od 1947 r. pracowała w przedszkolach i zakładach wychowawczych, łącząc wychowanie dzieci z obowiązkami przełożonej wspólnoty zakonnej w Krakowie – Borek Fałęcki, w Ostrowu Świętokrzyskim, w Domu Prowincjalnym w Krakowie (ul. Radosna), w Domu Generalnym w Warszawie, pełniąc jednocześnie funkcje radnej generalnej (1961-1966).

Nie szczędziła trudu i pracy na placówkach parafialnych” Mokrzyska, Mszana Dolna, Niedźwiedź. Od 1993 r. przebywa jako zasłużona emerytka w Mszanie Dolnej, przy ul. Leśnej. Pomimo wieku nie stroniła od pracy – przez wiele lat pełniła obowiązki bibliotekarki, pełna pogody ducha i radości, z modlitwą i różańcem w ręku, z jasnym umysłem, otwartym sercem i uśmiechem na ustach przyjmuje każdy nowy dzień życia jako dar Boży i tym darem dzieli się z siostrami i osobami je odwiedzającymi.

(Źródło/fot.: UM Mszana Dolna - oprac. Teresa Antonietta Frącek RM)