Zmarła księżniczka Elżbieta Maria Antonina Krystyna Drucka-Lubecka

10 sierpnia 2022 r., w dniu swoich 93 urodzin, zmarła księżniczka Elżbieta Maria Antonina Krystyna Drucka-Lubecka - córka harbiny Marii Krasińskiej i księcia Konstantego Druckiego-Lubeckiego, siostra śp. Teresy Dangel z domu księżniczki Druckiej-Lubeckiej, Honorowej Obywatelki Mszany Dolnej.

Urodziła się 10 sierpnia 1929 roku w Starogardzie Gdańskim, gdzie jej ojciec pułkownik stacjonował jako dowódca 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Zmarła w Ulm w Niemczech w dniu swoich 93 urodzin, 10.08.2022. Księżniczkę Elżbietę Marię Antoninę Krystynę Drucką-Lubecką rodzina nazywała po prostu Bisią.

Będąc córką oficera spędziła dzieciństwo podążając za ojcem pomiędzy Starogardem, Grudziądzem, Warszawą i Wilnem. Najchętniej zaś lubiła przebywać w majątku rodzinnym w Mszanie Dolnej, w której od końca XIX wieku rodzina Krasińskich posiadała dwór, park, las oraz zabudowania gospodarcze. 

Wybuch II Wojny Światowej zastał ją wraz z rodziną w Wilnie, gdzie jej ojciec kawalerzysta w randze pułkownika stacjonował wtedy jako dowódca Brygady Wileńskiej. Walcząc we wrześniu z sowietami na froncie wschodnim został ranny i wzięty do niewoli  Zamordowano go póżniej najprawdopodobniej w więzieniu w Samborze. Spoczywa w zbiorowej mogile w Bykowni koło Kijowa.

Świąteczne wspomnienia „Babci Marysi” Zatrzymany kolejny diagnosta samochodowy i pośrednik

Po zajęciu Wilna przez sowietów, matka Bisi i Teresy, Maria Drucka-Lubecka ratując rodzinę przed aresztowaniem i wywózką, uciekła z córkami przez zieloną granicę do Generalnej Gubernii, a następnie przedostały się do rodzinnego majątku Krasińskich w Mszanie Dolnej - w którym stacjonowali najpierw Niemcy, a później sowieci - i gdzie przeżyły całą okupację. Na wiosnę 1945 roku majątek na podstawie dekretu Bieruta został znacjonalizowany i odebrany rodzinie, która z dnia na dzień została z niego wyrzucona. Maria Drucka-Lubecka z córkami przeniosła się do Warszawy.

W Warszawie Bisia ukończyła z tytułem magistra studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie pracowała w Warszawie jako wzięty adwokat do 1972 roku.

Ze względu na jej liczne zagraniczne kontakty służba bezpieczeństwa chciała zmusić ją do współpracy. Chcąc uniknąć represji i korzystając z możliwości wyjazdu na Igrzyska Olimpijskie w 1972 roku w Monachium, udając kibica udało jej się uzyskać paszport i wyjechała na stałe do Niemiec Zachodnich.

W Niemczech nie mogąc wykonywać zawodu adwokata zmuszona była nauczyć się nie tylko języka niemieckiego, ale również nowego zawodu.

Ponieważ zawsze była bardzo zainteresowana medycyną zdobyła uprawnienia w zawodach -  fizjoterapeuty i naturopaty. Zajmowała się rówież akupunkturą i akupresurą, jak również tradycyjną medycyną chińską (specjalizując się w Ajurweda). Przez prawie 40 lat prowadziła kursy Yoga w miejskiej Szkole w Ulm. Wiedzę w swoich nowych zawodach pogłębiała w czasie podróży do Chin i Indii. Wszystko czego nauczyła się w trakcie tych wypraw bardzo skrupulatnie opisywała oraz wykorzystywała w praktyce w swojej działalności zawodowej.

W czasie stanu wojennego w Polsce zaangażowała się aktywnie w pomoc dla potrzebujących. Organizując w Ulm regularne wysyłki paczek do kraju z najbardziej potrzebnymi produktami. 

Była osobą bardzo religijną. Uczestniczyła regularnie w Mszach Świętych, przyjmując Sakramenty Święte. Aktywnie uczestniczyła w ruchu charyzmatycznym. Jej silna wiara pomagała jej w pokonywaniu życiowych problemów związanych z samotnym życiem na emigracji oraz licznymi problemami zdrowotnymi, na które cierpiała. Uważała, że są to egzaminy od Boga, którym należy się poddawać, zamiast na nie narzekać. Regularnie jeździła na rekolekcje i seminaria do klasztorów w okolicy Ulm. Wielokrotnie uczestniczyła w pielgrzymkach do Ziemii Świętej i Medjugorie. Uważała, że jej życiowym powołaniem jest propagowanie i rozprzestrzenianie wśród osób, które spotykała na swojej drodze religii katolickiej oraz ruchu charyzmatycznego. 

Bisia zasnęła w spokoju w szpitalu wojskowym w Ulm w dniu swoich 93 urodzin, 10 sierpnia 2022 roku o godzinie 14:30. Od dawna już prosiła Boga żeby wział ją do siebie i połączył z jej starszą siostrą Teresą, która zmarła w ubiegłym roku, mamą Marysią oraz ojcem Konstantym, którego ostatni raz widziała mając zaledwie 10 lat.

Msza Święta żałobna odbędzie się w środę 7 września 2022 roku o godz. 13.00 w kościele św. Michała Archanioła w Mszanie Dolnej, po czym nastąpi odprowadzenie Zmarłej do grobu rodzinnego na Cmentarzu parafialnym.

Paweł Dangel - siostrzeniec