Zrujnowany kościół powoli odnawiany

Jeden z najcenniejszych i zarazem najbardziej zaniedbanych zabytków powiatu limanowskiego powoli jest odnawiany. Świątynia była tak w fatalnym stanie, że przypominała ruinę. Teraz znowu może stać się ważną atrakcją turystyczną Limanowszczyzny.

Stary kościół w Skrzydlnej pochodzi z XVI wieku. W ostatnich kilkunastu latach do świątyni wielokrotnie włamywali się złodzieje, dewastując wnętrze i wykradając cenne przedmioty. Pod tym względem sytuacja została już opanowana. Zamontowano alarm, który skutecznie odstrasza złodziei.

Przez kilkadziesiąt lat kościół nie był remontowany i zaczął przypominać ruinę. Poważnemu zniszczeniu uległ zwłaszcza mur wokół świątyni. Sytuację pogarszał fakt, że pod zabytek podchodzi woda. Grunty w Skrzydlnej są bardzo gliniaste, woda nie wsiąka do ziemi. Wokół świątyni wycięto już stare drzewa, które wewnątrz były spróchniałe i groziły, że runą na świątynię. Usunięto również dzwon z wieży kościoła. Jego ciężar był zbyt duży dla drewnianej konstrukcji.

W ubiegłym roku rozpoczęto pierwszy etap prac renowacyjnych kościoła. Po przeprowadzeniu wszelkich spraw formalnych parafia uzyskała dofinansowanie na niezbędny remont. Proboszcz ks. Piotr Pawlina uporał się z przygotowaniem niezbędnej dokumentacji. Rozpoczęte z dużym rozmachem prace napotykają na przeszkody. Są nim przede wszystkim... nietoperze. Ze względu na okresy ochronne tych zwierząt remont musi być wstrzymywany. Do tego sytuację utrudnia sroga zima. Wiosną prace zostaną wznowione.

Debata społeczna na temat bezpieczeństwa ruchu drogowego Chcesz skorzystać z wakacji składkowych w ZUS jeszcze w tym roku? Ostatnie dni na złożenie wniosku

Najcenniejszymi elementami kościoła są: barokowy ołtarz główny z XVII/XVIII wieku, renesansowy nagrobek fundatora świątyni Prokopa Pieniążka (z 1587 roku). Pozostałe rzeźby i obrazy pochodzą głownie z XVI i XVII wieku. Według legendy Prokop Pieniążek zginął podczas budowy, zabity przez spadającą z rusztowania siekierę. Po jego śmierci nie miał kto łożyć dalej na budowę, więc nawę główną wzniesiono z tańszego wówczas drewna.