Były starosta przyznał, że wiedział o problemach z rurociągiem. Jan Puchała „boi się” kontroli NIK i Mariana Banasia

Limanowa\Poręba Wielka. Były starosta Jan Puchała przyznał wczoraj, iż miał wiedzę, że wykonawca zastosuje zamienne rozwiązanie i posadowi płycej rurociąg prowadzący solankę z odwiertu do zakładu przyrodoleczniczego w Porębie Wielkiej. Powiedział też, iż obawia się kontroli z ramienia NIK i... Mariana Banasia. Wczoraj Rada Powiatu Limanowskiego uznała w głosowaniu za bezzasadne skargi na starostę i zarząd, wniesione przez właściciela firmy, która za blisko 1 mln zł zrealizowała problematyczną inwestycję.

Na początku procedowania punktu w porządku obrad, poświęconym skargom przedsiębiorcy radna Marzena Gąsior jako przewodnicząca zreferowała uzasadnienie do projektu uchwały, które wypracowała Komisja Skarg, Wniosków i Petycji. Wyjaśnienia opisywaliśmy wczoraj w artykule Skarga przedsiębiorcy na władze powiatu: "naraziło to moją firmę na straty". 

Następnie odbyła się dyskusja, w której jako pierwszy głos zabrał Stefan Hutek. - To nie Rada ma decydować czy coś idzie to sądu, czy nie. Ustawodawca każdemu obywatelowi dał możliwość składania skargi. Rada ma podjąć decyzję, a nie dywagować czy sprawa powinna trafić do sądu, czy nie – ocenił. 

Miał przy tym zastrzeżenia do sposobu przekazania radnym dokumentów związanych ze sprawą. - Jesteśmy ludźmi poważnymi i mamy poważnie podchodzić do tworzenia prawa. Jak mam się zapoznać z materiałem, skoro skarga złożona 1 marca, a teraz te materiały zostały mi podrzucone jak przez świętego Mikołaja. Zostały złamane procedury dostarczania materiałem. Takich rzeczy nie można przepychać kolanem. Jako radny zostałem zlekceważony i potraktowany jak pionek. Proszę nas traktować poważnie, nie jesteśmy maszynkami do przepychania jakichś spraw – oświadczył. 

Zielona strzałka Kolejna udana kwesta na rzecz ratowania zabytkowych nagrobków w Łososinie Górnej

Radny PiS zasugerował staroście, by przeprosił przedsiębiorcę i dopilnował, aby „takie rzeczy już się nie powtarzały”. - Ten cały bałagan przy balneologii wychodzi także przy rurociągu. Widzimy, że przedsiębiorca robił co mógł. Projekt rurociągu nie uwzględniał przepustów, na które napotkał przedsiębiorca. Zostało to doprowadzone w porozumieniu z powiatem – zakopanie rurociągów płycej wynikało z błędów projektowych. Sprawa była w prokuraturze, powiat nie oddał do sądu decyzji o umorzeniu śledztwa, choć mógł, a później jak „Filip z konopii” wyskoczył do funduszu gwarancyjnego – komentował. 

Do zastrzeżeń radnego w pierwszej kolejności odniosła się przewodnicząca Rady Powiatu Limanowskiego, Ewa Filipiak. - Padło bardzo dużo zarzutów, byłabym ostrożna w ich formułowaniu – zwróciła się do Stefana Hutka. - Już 12 marca podczas sesji informowałam radnych o wpłynięciu tej skargi, jeszcze zanim sprawą zajęła się komisja. Moglibyśmy dzisiaj rozpoczynać długą dyskusję na temat rurociągu, to pragnę zwrócić uwagę, że kpa w pewnej kwestii ogranicza możliwości działania Rady Powiatu. Jesteśmy tu by tworzyć prawo, ale także działać w jego granicach – przypomniała. 

Z punktu widzenia prawnego, przepisy regulujące rozpatrywanie skarg przez Radę Powiatu zostały przedstawione przez mecenasa Krzysztofa Jędrzejka. Kolejno głos w dyskusji zabrał starosta Mieczysław Uryga. 

- Ja nie bazuję na pomówieniach, jak pan to zwykle robi, panie Hutek. Bazuję na argumentach i dokumentach. Nie jest prawdą że były uzgodnienia w zakresie zmiany projektu. Rurociąg został odebrany, a zgodność wykonania poświadczyli inspektor nadzoru i kierownik budowy, więc podpisałem protokół. Później okazało się, że inspektor z kierownikiem nie sprawdzili głębokości posadowienia rurociągu. Oczywiście, rurociąg funkcjonuje, ale przy budowie chodnika wykopano rurę, więc była obawa że nacisk krawężników i chodnika może zagrozić funkcjonowaniu rurociągu. Odbyła się wizja lokalna, pojawiły się obawy. Co należało robić dalej? Posiłkowaliśmy się ekspertami, w tym inspektoratem nadzoru budowlanego, by utrzymać funkcjonowanie rurociągu. Nie chcieliśmy postawić przedsiębiorcy przed koniecznością przebudowy tego rurociągu, bo to dopiero byłyby duże koszty. Zleciliśmy ekspertyzę, ponosząc jej koszty, by upewnić się że rurociąg może być użytkowany przy posadowieniu na takiej głębokości. Dlatego wystąpiliśmy do przedsiębiorcy o uregulowanie poniesionych przez nas kosztów. Kwota była niewielka, ale nam tego odmówiono, dlatego wystąpiliśmy do gwaranta. Gdybyśmy nie podjęli tych działań, to komisja z drugiej strony by się tym zajmowała. I słusznie, bo skoro mieliśmy wiedzę, to brak działań byłby niedopełnieniem obowiązków. Ale potem doszło do kuriozum, warto powiedzieć to publicznie. Nie spotkałem się, by ubezpieczyciel wymyślał tak niestworzone rzeczy i odmówił wypłaty z tytułu ubezpieczenia. Warto pamiętać, gdzie się ubezpieczamy – w ten sposób starosta przedstawił sprawę radnym. 

Dalej mecenas Marta Urbańska wyjaśniała, że władze powiatu miały obowiązek skierowania roszczenia do gwaranta w dbałości o finanse publiczne. Zaznaczyła, że przedstawiciele Zarządu Powiatu nie mieli podstaw, by kwestionować ustalenia kierownika budowy oraz inspektora nadzoru. Jak ponadto zapowiedziała, pozew z roszczeniem wobec towarzystwa ubezpieczeniowego jest w trakcie przygotowywania i w najbliższych dniach ma zostać wniesiony do sądu. 

Później do dyskusji włączył się Marian Wójtowicz. - Mam mętlik w głowie. Istotnie, materiały zostały nam rzucone w czasie przerwy na stoły. Mówimy o sprawie, która została wykonana i odebrana, nikt nie wnosił zastrzeżeń. Nie czuję się kompetentny by polemizować z mecenasami. Ale mam się zająć skargą obywatelską – wskazał. - Na pewnym etapie, choć nas o to nie pytano, ktoś zgłosił sprawę do prokuratury. To ona jest organem uprawnionym do analizowania takich dokumentów. Zawarto pewną ugodę, nikt się od niej nie odwoływał. Później, nie wiedzieć czemu, skierowano sprawę do trzeciego podmiotu, czyli ubezpieczyciela – wyliczał. 

Obszernie sprawę skomentował były starosta Jan Puchała, za kadencji którego inwestycja była realizowana. - Nie będę dyskutował, czy skarga jest zasadna czy nie. Ale parę sesji temu apelowałem do ugody, do załatwiania sprawy polubownie. Powiat nie był bez winy, było wiele uwag do projektantów. Apeluję do zarządu, by przestać szukać w sądach. Prokuratura umorzyła. Prawda, że nie jest to zgodne z projektem, ale jest zgodne z prawem budowlanym. Będziemy skarżyć ubezpieczyciela w oparciu o dokumenty, które świadczą przeciwko powiatowi. Proponuję nie ciągnąć dalej sporu i zaproponować wykonawcy ugodę. Jako były starosta wiem, że wykonawca przerwał roboty i zszedł z budowy, by kierownik zauważył to, czego nie widział nasz wydział rozwoju. Nie było połączenia z głowicą i nie było uwzględnionych przepustów. Jest notatka na to, że projektanci mieli uzupełnić projekt. Proszę sprawdzić, ile jest pism podpisanych przeze mnie w tej sprawie. Skończyło się na tym, że pozwaliśmy projektantów, a inna firma wykonała projekt zastępczy – powiedział były starosta. 

Jan Puchała wyraził też obawę, że sprawami związanymi z balneologią zajmie się Najwyższa Izba Kontroli. - Co będzie, jeśli wykonawca zacznie nas pozywać i powie, że z firmą REM-BUD I zawarto ugodę na 1,2 mln zł, choć są dokumenty że wykonawca nie szedł w zgodzie z hamonogramem. Mimo tego poszliście na ugodę, dbając o dobro powiatu i wykonawcy. Teraz nie da się zawrzeć ugody na 14 tys. zł? Apeluję, by nie iść tą drogą. Ile to będzie trwało? A jak wykonawca napisze do Najwyższej Izby Kontroli i Marian Banaś zleci kontrolę? – zastanawiał się Jan Puchała. - Boję się o to – przyznał, dodając po chwili: - To są tak małe pieniądze, że szkoda czasu na dyskusję. 

Zaskoczenia wypowiedzią Jana Puchały nie kryła Ewa Filipiak. - Czy pan jako starosta miał wiedzę, że rurociąg będzie posadowiony na innej głębokości? Nie znalazłam takiego dokumentu, w którym wykonawca zwracałby się do powiatu z informacją o kolizji z przepustami. Nie ma nawet notatki. Panie Janie Puchało, dlaczego mimo pańskiej wiedzy, zaprojektowano w taki sposób chodnik w Porębie Wielkiej? Niech pan nie opuszcza sali i powie, czy pan wiedział że ten rurociąg jest posadowiony płycej? - dociekała, zwracając się do Jana Puchały. 

- Czekaliśmy na rozwiązania projektowe, projektanci milczeli, wykonawca zaproponował takie rozwiązanie. Jest to zawarte w notatce. Projektujący chodnik powinien sięgnąć po inwentaryzację powykonawczą i sprawdzić, na jakiej głębokości jest posadowiony rurociąg. To wszystko powinno być naniesione. Mogło się tak zdarzyć, że projektant projektujący chodnik mógł bazować na starych mapach. Nie jest to pewne, ale przypuszczam że tak mogło się stać. Nie znam szczegółów, więc nie chce się wymądzrzać. Ale wiem że jest wiele nieścisłości. Należy zaprzestać tych gierek i zacząć działać – odpowiedział były starosta. 

- Odnoszę wrażenie, że otrzymałam odpowiedź na pytanie i była ona twierdząca. Z tego, co kojarzę to na mapach powykonawczych nie jest określona głębokość, tylko lokalizacja sieci. Ale mogę się mylić – wskazała przewodnicząca. 

Do słów swojego poprzednika na stanowisku starosty odniósł się Mieczysław Uryga. - Wracamy do clou sprawy, czyli bałaganu przejętego wraz z projektem. Podjęliśmy kroki, by zalegalizować ten rurociąg. Panie Janie, czemu pan przyjął ten projekt-bałagan? Teraz prostujemy te sprawy, słynnej balneologii która nadal odbija się nam czkawką, jak i tego rurociągu – powiedział. - Mamy darować te pieniądze? Za chwilę będziecie nas rozliczać za niegospodarność. Patrzyliśmy na dobro przedsiębiorcy, chcieliśmy jak najniższym kosztem załatwić te sprawę, choć mogliśmy iść va banque. W jaki sposób mogliśmy inaczej podejść do tego tematu? 

Dalej do dyskusji włączył się Wojciech Włodarczyk. - Nie mogę przemilczeć stwierdzenia, że spotkaliśmy się z projektantami czy wykonawcą w sprawie rurociągu. Nie było takiego spotkania. Jeżeli odbył je były starosta, to niech weźmie to na barki - skomentował. - Panie Hutek, jak pan jest profesorem w szkole, to nie wiem jak pan edukuje młodzież, skoro nie czyta pan ze zrozumieniem – powiedział radnemu Wojciech Włodarczyk z Zarządu Powiatu. - Wiem, że jesteście na to przygotowani jako totalna opozycja, że jeśli nie z tej, to z drugiej strony będziecie w nas „ładować”, za niegospodarność. Osobiście prosiłem przedsiębiorcę, by wypłacił te pieniądze, żeby sprawę zamknąć bez rozgłosu. Nie zgodził się. Niestety, ciąży na nas odpowiedzialność za finanse publiczne. 

Szerzej do sprawy – w kontekście budowy Centrum Rekreacji i Balneologii w Porębie Wielkiej – odniósł się radny Stanisław Nieczarowski. - Straciliśmy kilkadziesiąt minut na wzajemne przegadywanki i wykłady radców prawnych. To nie rozwiązuje problemu. Parodią jest, że mówimy o wycinkowej części większej inwestycji, uciekając od odpowiedzialności za czarną kartę w historii powiatu. Mówimy o kilkunastu tysiącach złotych w sprawie elementu balneologii. Ale dopóki Rada Powiatu nie określi braku celowości całej tej inwestycji, to ten zgniły ogon będzie się za nami ciągnąć. Rada powinna podjąć rezolucję z negatywną oceną tego przedsięwzięcia. Nad inwestycją zbierają się czarne chmury, bo prawdopodobnie nie będzie działała zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Ja nie czuję się winny w tej sprawie. Był ze mną przez parę lat Marian Wójtowicz, wspólnie sprzeciwialiśmy się tym wydatkom. Ekipa Jana Puchały i Tomasza Krupińskiego, która do tego doprowadziła, to czarna karta naszej historii – ocenił dosadnie. 

Ostatecznie, w głosowaniu w którym udział wzięło 22 radnych, skargi wniesione przez przedsiębiorcę zostały uznane za bezzasadne. Pierwsza uchwała, w sprawie skargi złożonej na działalność Zarządu Powiatu, została przyjęta przy 15 głosach za, 4 przeciwko i 3 wstrzymujących się. Natomiast druga uchwała, podejmowana w sprawie skargi na starostę limanowskiego, została podjęta 15 głosami za, przy 1 głosie przeciwko i 6 wstrzymujących się.

Do sprawy będziemy powracać.