Pół wieku temu zmarł pierwszy powojenny burmistrz miasta

W tym roku minęło pół wieku od śmierci Leopolda Wintera – wieloletniego pracownika sądu, pierwszego powojennego burmistrza Limanowej, który musiał zmierzyć się z problemami miasta i jego mieszkańców po okresie okupacji; zasłużonego społecznika, działającego na rzecz rozwoju kultury.

Leopold Winter (1880-1969) w pamięci limanowian pozostał jako wieloletni pracownik sądu. Kiedy w roku 1960 obchodził jubileusz 60 lat pracy w sądownictwie, ówczesna prasa donosiła: Leopold Winter mimo podeszłego wieku (ukończył 79 lat) zjawia się codziennie w pracy o godzinie siódmej i przygotowuje akta spraw na dzień bieżący, gdyż pełni funkcję kierownika sekretariatu Sądu Powiatowego w Limanowej. Mimo podeszłego wieku doskonale orientuje się w sprawach, pamięta nawet numery ważniejszych przewodów sądowych sprzed lat. 

Leopold Winter urodził się w 1880 roku w Limanowej w rodzinie inteligenckiej. Należał do limanowskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. 

Po odzyskaniu niepodległości włączył się w szeroką działalność społeczną. Zajął się również sprawami edukacji. Jako wieloletni sekretarz Sądu Grodzkiego w Limanowej, uczył prawoznawstwa w Dokształcającej Szkole Zawodowej w Limanowej. Po II wojnie światowej przystąpił do aktywnej pracy: został członkiem Powiatowej Komisji Odbudowy, której zadaniem było rejestrowanie szkód powojennych w powiecie limanowskim, stanął również na czele Miejskiego Komitetu Opieki Społecznej. Zadaniem MKOS było niesienie pomocy przez zorganizowanie kuchni, w której prowadzono bezpłatne żywienie oraz dożywianie, dokonywano przydziału odzieży, opału, rozdzielano paczki z darów organizacji UNRR-y (Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Pomocy i Odbudowy). 

Oglądaj na żywo obrady Rady Powiatu Tak ciepłego grudnia nie było od 74 lat

Leopold Winter był szczególnie wrażliwy na biedę dzieci, włączał się w organizowanie dla nich pomocy. Nadzorował sekcję kulturalno-oświatową świetlicy dziecięcej, którą prowadzili Stefania i Marian Borzemscy. Wspierał ich radą oraz pomocą w pozyskiwaniu środków finansowych na jej działalność. 

22 kwietnia 1945 roku Winter został wybrany burmistrzem Limanowej w miejsce Tomasza Biedy. Po wyborze na burmistrza, został delegatem do Powiatowej Rady Narodowej, a w czerwcu radnym MRN w Limanowej. W trudnych powojennych latach, Zarząd Miasta wraz z burmistrzem musiał stawić czoła codziennym problemom życia, związanym z funkcjonowaniem miasta. Oprócz rozwiązywania bieżących spraw mieszkańców Limanowej, Leopold Winter inspirował w szerokim zakresie lokalną działalność kulturalną. Uczestniczył w pracy Towarzystwa Ludoznawczego, prowadząc odczyty. Będąc członkiem Towarzystwa Życia Kulturalnego, propagował imprezy kulturalne w mieście i powiecie, wspierał organizowanie imprez teatralnych i akademii. Należał do zwolenników dynamicznego rozwoju oświaty, wspierał też wszystkie działania, które do tego prowadziły. W lutym 1949 roku został usunięty ze stanowiska burmistrza miasta jako „element niepewny”. 

Powrócił do pracy w sądzie, gdzie był zatrudniony do czasu przejścia na emeryturę. Zmarł mając 89 lat. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Limanowej. Zdjęcia przedstawiają aktualny stan jego grobu. 

Biografia pochodzi z publikacji wydanej przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Limanowej, w ramach mikroprojektu „Transgraniczne przenikanie”.