Zmieni się wygląd charakterystycznego ganku "Bekówki"

Trwają prace związane z remontem budynku przy ul. Słonecznej 1 w Limanowej – zwanego przez mieszkańców „Bekówką”. Od końca XIX wieku należał do zasłużonej rodziny ministra Józefa Becka. Teraz zmienił się jego najbardziej charakterystyczny element – drewniany ganek z rzeźbionymi elementami.

Wiekowy dom należy do samorządu miasta Limanowa, od wielu lat jest mieszkaniem socjalnym, którego lokatorami są rodziny romskie. Budynek zyska nowy wygląd – pracownicy wczoraj i dziś zajmują się m.in. malowaniem fasady. Tym, co zdziwiło mieszkańców którzy kontaktowali się z redakcją, była widoczna zmiana w charakterystycznym, drewnianym ganku. Niektóre jego elementy, z rzeźbionymi ornamentami, zostały zdemontowane, a zastąpiono je płytami wiórowymi.

- Ganek nie jest rozbierany, natomiast rzeczywiście jest z nim kłopot. Trzeba pamiętać, że budynek jest zamieszkany, a ganek z pojedynczym deskowaniem był kompletnie rozszczelniony. Elewacja zostanie odnowiona, a budynek nie straci swojego charakteru - zapewia wiceburmistrz Limanowej, Wacław Zoń.

Dom przy ul. Słonecznej 1 od lat nazywany jest „Bekówką”. Wszystko przez to, że ponad 100 lat temu należał do rodziny Becków. Józef Alojzy Beck (używał również spolszczonego nazwiska Bek) przyjechał do Limanowej pod koniec XIX wieku. Był poważanym prawnikiem w Warszawie, który za działalność w tajnych organizacjach niepodległościowych otrzymał karę więzienia. Chcąc jej uniknąć, wyjechał do Galicji, gdzie represje były mniejsze. Na miejsce swojego pobytu wybrał Limanową. W 1899 roku został sekretarzem Rady Powiatowej. Rok później, wraz z małżonką Bronisławą, założył powiatowe koło Towarzystwa Szkół Ludowych, które uruchomiło 11 bibliotek (jedną z nich jest obecna Biblioteka Miejska w Limanowej). Propagował nowoczesne formy gospodarowania, organizował Kółka Rolnicze, kursy oświatowe, odczyty, uroczystości patriotyczne, dzięki czemu nie do przecenienia są jego zasługi dla Limanowszczyzny. Ze źródeł wynika, że Józef Bek był dobrym znajomym Władysława Orkana, który często bywał w jego domu przy dzisiejszej ul. Słonecznej. Po dwudziestu latach pobytu w Limanowej, wraz z rodziną powrócił do Warszawy. W latach 1919-1920 był wiceministrem spraw wewnętrznych. Publikował prace na temat samorządu terytorialnego i piastował stanowisko prezesa Związku Powiatów RP, był także członkiem Trybunału Stanu.

Nadal trwa rekrutacja do miejskiego żłobka – zapisy dla dzieci do lat 3 KEP: po spotkaniu z biskupami delegacja skrzywdzonych w Kościele zabierze głos

Józef Beck junior urodził się jeszcze w czasie pobytu rodziny w Warszawie w 1894 roku. Jednak dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Limanowej. Na ostatnie wakacje do stolicy Beskidu Wyspowego Józef Beck junior przyjechał w 1914 roku. Tutaj zastał go wybuch pierwszej wojny światowej. Już w pierwszych dniach sierpnia dotarł do Krakowa, gdzie otrzymał przydział do artylerii, mimo że nie miał jeszcze odbytej służby wojskowej. W okresie międzywojennym należał do czołowych polityków w Polsce, jako bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego. Ostatni minister spraw zagranicznych II Rzeczpospolitej. Prowadził negocjacje m.in. z Adolfem Hitlerem, odrzucając żądania Niemiec wobec Polski (przeciwstawił się przyłączeniu do Niemiec Gdańska i budowie eksterytorialnej autostrady przez polskie Pomorze do Prus Wschodnich). Józef Beck zmarł pod koniec II wojny światowej w Rumunii. W 1991 jego prochy sprowadzono do Polski i złożono na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Co ciekawe, Muzeum Regionalne Ziemi Limanowskiej otrzymało dofinansowanie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na realizację projektu: „Chciejmy Polski, a będzie! – minister Józef Beck”, w ramach którego zostanie stworzona wystawa stała poświęcona Józefowi Beckowi oraz jego domu rodzinnego przez pryzmat życia i działalności Józefa Alojzego Becka starszego. Część ekspozycji zajmie zrekonstruowany gabinet Józefa Alojzego Becka z limanowskiego domu przy ulicy Słonecznej.